🔸 #معرفی_مقاله | فقها و حکومت‌های جور 🔹امامت شیعی اصول خود را نه از تجربه تاریخی مسلمانان بلکه از تصور عقلی محض اتخاذ می کرد. امام منصوص و معصوم، تنها جانشین بر حق پیامبر بود و می توانست در حوزه سیاسی از حق اقتداری همان خدا و پیامبر برخوردار گردد. 🔹در حقیقت، می توان گفت هر جا صحبت از سلطان یا حاکم عادل در نوشته های عصر غیبت می شود و بحث نحوه رابطه و همکاری با آنها هست، منظور سلاطین حاکم نیست، بلکه امام معصوم یا مجتهدان عادل مورد نظرند. 🔹اندیشه سیاسی شیعیان تا قبل از صفویه، «سلطان عادل» را به امام معصوم تفسیر می کند، و مجتهد را «نایب امام» در حال غیبت می داند. 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir