✳️ طوری طواف می‌کرد که گویی در این عالم نیست 🔻شیخ محمدرضا نعمانی: اندکی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به‌همراه شهید صدر به عمره مشرف شدیم. در آن سفر جلوه‌های زیبایی از جنبه عبادی سیره شهید صدر را دیدم. هر روز بعد از نماز ظهر و عصر برای صرف ناهار به هتل برمی‌گشت و سپس دوباره حدود ساعت ٢ ظهر که به دلیل گرمای هوا ازدحام جمعیت کم می شد به مسجد بازمی‌گشت. آن زمان برخلاف الآن، کف زمین مسجد الحرام با مرمر طبیعی سنگفرش شده بود و از شدت گرما هیچ کس در آن ساعت نمی‌توانست طواف کند. ایشان در همین ساعت برای طواف پابرهنه به مسجد می‌رفت. من هم یک‌بار برای طواف همراهش رفتم،‌ ولی حتی یک دور هم نتوانستم طواف کنم و به‌سرعت به سایه برگشتم. اما با کمال شگفتی می‌دیدم که شهید صدر طوری طواف می‌کند و نماز می‌خواند که انگار در هوای عادی و مناسب است. یک‌بار پس از بازگشت از مسجدالحرام از او درباره این قدرت تحمل عجیبش پرسیدم، گفت: «تا زمانی که در مسجدالحرام هستم، گرما را احساس نمی‌کنم. ولی پس از اینکه به هتل بازمی‌گردم، احساس می‌کنم پایم درد می‌کند». شهید صدر در شرایط عادی خیلی از گرما اذیت می‌شد و علت اینکه در مسجد الحرام چنین تحملی داشت این بود که واقعاً حالت انقطاع و توجه به خداوند متعال در او ایجاد می‌شد. 🔸 نگاه کنید به: قصص و خواطر من حیاة الشهید الصدر و أخته الفاضلة بنت الهدی، ص ۱٨١. 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir