✅ ارتباط تنگاتنگ علوم انسان شناسی، تربیت و اخلاق
💢 استاد محمد عالم‌زاده نوری در درس‌گفتار «استنباط حکم اخلاقی از منابع دینی» عنوان کرد؛
📝 فقه اخلاق در محوریت یکسری از علوم دیگری قرار دارد که به نوعی به آن‌ها خدمت می‌رساند که عبارتند از فقه تربیت، فقه تزکیه، فقه معنویت، فقه سلوک، فقه آداب، فقه النفس.
📝 در کتب کهن اخلاقی سه علم به واسطه ارتباط تنگاتنگی که با یکدیگر دارند در کنار یکدیگر آمده‌اند، آن علوم انسان‌شناسی، تربیت و اخلاق است.
📝 انسان شناسی به بیان ویژگی‌های موهوبی و سرشتی انسان می‌پردازد.
📝 تربیت علم تحول انسان می‌باشد و چگونگی پدیدآوری کمالات در انسان و از بین رذائل در وی را بیان می‌کند.
📝 اخلاق نیز مفاهیم ارزش‌گذار و غیرارزش‌گذار در انسان را شرح می‌دهد.
📝 در صورتی که این مباحث به روش اجتهادی از منابع نقلی بیان شود، در واقع عملی فقهی می‌باشد و قبل از آن علم، کلید واژه فقه اضافه می‌شود. برای نمونه علم تربیت را فقه تربیت می‌گوییم.
📝 علم عرفان به دو دسته نظری و عملی تقسیم می‌شود.
1️⃣ عرفان نظری: حاصل یافته‌های عارف بعد از سلوک است که به زبان عقلی و همه‌فهم بیان شده است.
2️⃣ عرفان عملی: در واقع مراحل سلوک یا سفرنامه عارف از تجربیات سلوکی در مسیر خودش بر اساس مشاهداتش می‌باشد.
📝 اگر در علم عرفان به روش اجتهادی از منابع نقلی استفاده نماییم آن را فقه السلوک گویند.(مفتاح)
🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام
🆔 @jiiss_ir