💥 «غنا یا فقر» و «سلامتی یا بیماری» طریقی است که خدا را در زندگی خود پیدا کنیم. 💠 استاد سید محمدمهدی ميرباقري: «خداوند متعال بنده‌هایش را دوست دارد؛ و چون دوست دارد، ایمانشان را حفظ می‌کند. اگر صلاحِ دینش در این باشد که به او ثروت بدهد، ثروت می‌دهد. یک نفر با ثروت می‌تواند به خدا برسد و اگر از او بگیرند زمین می‌خورد؛ خدا او را با پول و ثروت امتحان می‌کند. دیگری با فقر به خدا می‌رسد، پس خدا او را فقیر می‌کند. یکی با سلامتی مؤمن می‌شود، خدا به او سلامتی می‌دهد. یک نفر دیگر با بیماری به خدا می‌رسد، خدا او را بیمار می‌کند. پس، در دنیا، نه بیماری موضوعیت دارد و نه سلامت، نه غنا و نه فقر. همه این دادوستدها برای این است که به بندگی خدا برسیم. انسان باید بفهمد که اولاً خدا ما را برای بندگی آفریده و هر چه در این دنیا به ما می‌دهد و از ما می‌گیرد، از روی حساب و کتاب است و بر اساس حکمت است؛ چقدر پول به یک بنده بدهد یا چقدر آبرو بدهد که او به خدا برسد! کسی هست که اگر به او بیشتر از یک حد پول بدهند زمین می‌خورد، بیشتر از یک حد آبرو بدهند زمین می‌خورد، لذا، به اندازه، به او ثروت و آبرو می‌دهند. اگر آدم فهمید که وقتی از من می گیرند دقیقاً به این است که من به خدا برسم، فقری هم که به من می‌دهند دقیقاً به اندازه‌ای است که می‌توانم تحمل کنم، نه کمتر و نه بیشتر... وقتی فهمید هدف خداست، باید همه را پشت سر بگذاری و این‌ها همه بت هستند، باید به خدا برسی... وقتی کسی این را فهمید، در این صورت، اگر ثروت سراغش آمد خوشحال می‌شود؟! یا اینکه می‌داند که ثروت موضوعیت ندارد؟ وقتی از او می‌گیرند آیا غصه می‌خورد؟! یا می‌داند که این دادن و گرفتن ها اصلاً موضوعیت ندارد، فقط وسیله است که شما این وسط، خدا را پیدا کنید. اگر خدا را پیدا نکردید، هیچ چیز پیدا نکرده‌اید!». 🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام 🆔 @jiiss_ir