✡ زرسالاران یهودی و بهائی‌گری (١) 1⃣ از سال ١٨۶٨م که (بهاء) و همراهانش به بندر عکا منتقل شدند، پیوند با کانون‌های مقتدر غرب تداوم یافت و مرکز در فلسطین به ابزاری مهم برای عملیات بغرنج ایشان و شرکای‌شان در دستگاه استعماری بریتانیا بدل شد. 2⃣ به‌نوشته فریدون آدمیت: 📝 عنصر همچون عنصر [یهود] به‌عنوان یکی از عوامل پیشرفت سیاست انگلیس در ایران درآمد. طُرفه این‌که از نیز کسانی به این فرقه پیوستند و همان میراث سیاست انگلیس به آمریکائیان نیز رسیده… 3⃣ این پیوند در دوران ریاست (عبدالبهاء) بر فرقهٔ بهائی تداوم یافت. در این زمان، بهائیان در تحقق استراتژی تأسیس در فلسطین، که از دهه‌های ١٨٧٠ و ١٨٨٠ میلادی آغاز شده بود، مشارکت جدّی نمودند و این تعلّق در اسناد ایشان بازتاب یافت. 4⃣ برای نمونه، عباس افندی در سال ١٩٠٧ (مقارن با انقلاب مشروطه) به حبیب مؤید، که به یکی از «خاندان‌های یهودیِ بهائی‌شده» تعلق داشت، چنین گفت: 📝 اینجا فلسطین است، اراضی مقدسه است. عنقریب به این اراضی بازگشت خواهند نمود، «سلطنت داوودی» و «حشمت سلیمانی» خواهند یافت. این از مواعید صریحهٔ الهیّه است و شکّ و تردیدی ندارد. قوم یهود عزیز می‌شود… و تمامی این اراضی بایر، آباد و دایر خواهد شد. تمام پراکندگان یهود جمع می‌شوند و این اراضی مرکز صنایع و بدایع خواهد شد، آباد و پُرجمعیت می‌شود و تردیدی در آن نیست. ✍ استاد عبدالله شهبازی ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter