✳ ملاک انسانیت از منظر صحیفه‌ی سجادیه: 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَوْ حَبَسَ عَنْ عِبَادِهِ مَعْرِفَةَ حَمْدِهِ عَلَى مَا أَبْلَاهُمْ مِنْ مِنَنِهِ الْمُتَتَابِعَةِ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْهِمْ مِنْ نِعَمِهِ الْمُتَظَاهِرَةِ، لَتَصَرَّفُوا فِي مِنَنِهِ فَلَمْ يَحْمَدُوهُ، وَ تَوَسَّعُوا فِي رِزْقِهِ فَلَمْ يَشْكُرُوهُ.(۸) وَ لَوْ كَانُوا كَذَلِكَ لَخَرَجُوا مِنْ حُدُودِ الْإِنْسَانِيَّةِ إِلَى حَدِّ الْبَهِيمِيَّةِ فَكَانُوا كَمَا وَصَفَ فِي مُحْكَمِ كِتَابِهِ ﴿إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبيلاً (فرقان:۴۴)﴾(۹) ⬅ ستايش تنها براى خداست كه اگر در برابر آن همه نعمت پياپى كه بر بندگانش فرستاد، حمد خود را به ايشان نمى‌آموخت، از نعمت‌هايش بهره مى‌جستند و او را حمد نمى‌گفتند، و از روزى‌اش گشايش مى‌يافتند و او را شکر نمی‌کردند. اگر چنین بودند [و شکرگزاری نمی‌کردند]، از حدود انسانیّت بیرون می‌رفتند و به مرز حیوانیّت می‌رسیدند. در نتیجه به این صورت بودند که در کتاب محکمش وصف کرده: «آنان جز مانند چهارپایان نیستند؛ بلکه آن‌ها گمراه‌ترند!». 📚 صحیفه سجادیه: فراز ۸ و ۹ از دعای نخست (دعا در توحید و ستایش خداوند) پ.ن: یعنی از منظر صحیفه‌ی سجادیه، شاکر بودن یا نبودن نسبت به پروردگار، مرز میان انسانیت و حیوانیت است و البته باید توجه داشت که بنا به فرموده‌ی امام رضا علیه السلام: مَنْ لَمْ يَشْكُرِ اَلْمُنْعِمَ مِنَ اَلْمَخْلُوقِينَ لَمْ يَشْكُرِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ. (عيون الأخبار (شیخ صدوق): ج۲، ص۲۴) هر کس از مخلوقی که واسطه‌ی رسیدن نعمت به او است تشکر و قدردانی نکند (در واقع) از خدای عزّ و جل نیز تشکر و قدردانی نکرده است. @justhadis110