✨ از حضرت ع تا حضرت س ✨ قسمت 3⃣ ⏮از مجموعه این فرضیات می خواهیم این نتیجه را بگیریم که لزوماً یک برهان قاطع باید باشد که حرف آخر را بزند و قرآن به عنوان کتاب هدایت، باید که بتواند در این باره، آن انسان سرگردان را هدایت کند. این شک «ضرورت» و انتظار به جایی است که از قرآن داریم. 😏اگر این استدلال و احساس آن «ضرورت» پذیرفته شده باشد، تازه به «قال» قضیه رسیده ایم. هنوز «کن» و «فیکون» باقی است. برای رسیدن به مرحله «کن» لازم است از این زاویه و با این دید، قرآن دقیقاً بررسی شود و با یقین به این که حتماً در این مورد سخن گفته و حتی از وقایع بعد از فوت پیامبر صلی الله علیه و آله سخن گفته، دنبال جواب بگردیم. 🕋مطمئن باشیم اگر از قرآن سوال کنیم، جواب خواهد داد. اگر به قرآن به عنوان یک کتاب جاوید یقین داریم، پس حتماً این مطالب باید از آن استخراج شود. حال درکجای قرآن است و در کدامین بطن آن، تحقیق و بررسی معتقدان است که آن را آشکار خواهد کرد. باید یقین کنیم که هست. در گنجینه های قرآن هم هست، منتها « » آن را باید از کسی که «مفاتح» نزد اوست بخواهیم با ایمان قوی هم بخواهیم تا عطا کند. نه 🤔چرا تا به حال با وجود این همه عالم و مفسر و محدث از صدر اسلام تا کنون پیدا نشده؟ برای این که ما بر «باورهای» خود محکم تکیه کرده بودیم و «ضرورت» پیدا کردن آن در ما احساس نشده بود. این موضوعات با احساس « » قابل کشف هستند نه باعلم. علم، عصای مطمئنی برای حرکت در راه کشف است، نه خود کشف. هرگاه یافته های خود را مطلق نکردیم و ضرورت آن را نیز احساس کردیم، لاجرم «حرکت» میکنیم و اگر حرکت کردیم، ان شاء الله او هم ما را یاری خواهد کرد تا حقیقت را پیدا کنیم. 🌼قرآن کتابی است «ساکت» که باید آن را به «نطق» در آورد. هر چند گفته شد قرآن به «نامحرم» رو نشان نمی دهد و باید طهارت نفس و اخلاص داشت اما تزکیه وطهارت باطن و اخلاص، «قال» قضیه و شرط اول است. برای درک مطلب مشروط دیگری هم لازم است. 🌼دومین شرط «یقین» است. یقین به این که قرآن همه چیز دارد و همه چیز می داند. آنکسی که داشته باشد خواسته او در قرآن یافت می شود، لاجرم به دنبال آنهم می گردد و ان شاء الله به آن هم خواهد رسید. 🌼سومین شرط «طلب» است. تا کسی خواهان نباشد، قرآن چیزی به او نمی دهد باید خواستتا بتوان گرفت. فقط هم به اندازه « » و ظرفی که آورده ای می دهد نه بیشتر. ... 🕊🆔 @kanalAAYAT ┄┅═══✼✨✼═══┅┄