به سلامتى مربی که هیچوقت منتظر تشکر از شاگرداش نبود برای زحمت هاش. به سلامتى مربی که وقتی شاگردش میره وسط میدون نگاهش اون وسطه. سلامتی اون مربی که وقتی مسابقات میشه استرس کُل فکر و بدنشو میگیره. سلامتی اون مربی که هر وقت انتظار داشت شاگرداش براش بهترین باشند ولی جاش گذاشتن. سلامتى اون مربی که تو تنهاییش شکست ولی به روی شاگرداش نیاورد. بسلامتی مربی که همیشه مقصر بود ولی هیچوقت مورد تشویق واقع نشد. بسلامتی مربی که خیلیارو باهم رفیق کرد ولی خودش غریبه شد. بسلامتی مربی که برای همه بهترین کارارو کرد ولی هیچکس خوبی هاشو ندید. سلامتی مربی که خودش شکست ولی نذاشت شاگردش بشکنه. سلامتی مربی که تنهایی باخت ولی نذاشت شاگردش ببازه. بسلامتی مربی که خودش از تمریناتش عقب افتاد ولی نگذاشت تمرین شاگردش عقب بیوفته. سلامتی روز اولی که اومدیم باشگاه و بهمون اوس گفتن رو یاد داد. سلامتی اون لحظه ها که دلش برامون میسوزه و ما بی تفاوتیم. سلامتی درد و دلامون باهاش. سلامتی شوخی هاش. سلامتی خنده هاش. سلامتى همه مربیان ...همین! اوس @Karate_KyokushinOyama