. یک‌عمر از فراق تو ای جان گریستم بی روی تو شدم چو پریشان، گریستم تنها نه در محرم و ذی قعده و رجب حتی ز دوری تو، به شعبان گریستم مولا بیا ، حقیقت قرآنِ من تویی هر بار بین خواندن قرآن گریستم گاهی شبیه چشم شما، نیمه‌های شب در ماتم حسین، فراوان گریستم گاهی شبیه تو به سر و سینه‌ام زدم گاهی به یاد پیکر عریان گریستم گفتند چوب زد به لب جدّتان یزید من‌هم به یاد آن لب و دندان گریستم بودم به یاد عمه‌ی مظلومه‌ات به شام آندم که کرد پاره گریبان گریستم ****