آقای دکتر عبدالکریم سروش بارها در فحوای نوشتجات و سخنرانی‌های خود تمسک به احادیث ( منقولات از افراد مورد وثوق) را نقد یا رد کرده و بارها با این تیغ، روایات و راویان را جرح نموده و ظاهرا به جایگاه عظیم روایات چندان اعتقادی ندارد. اما اخیرا، با تمسک به نقل از شخصی ( که برای مخاطبان ناشناس هم هست) اتهام و بهتان جعل حدیث به طیفی از سخنرانان مذهبی، بویژه استاد شیخ حسین انصاریان زده است. و با تمسخر ایشان را کم سواد معرفی نموده است. فارغ از آمیختن مطالب صحیح و سقیم و درهم کردن استدلال و تمثیل و مزاح که روش دیرین او برای القای مطلب همراه با مغالطه است، این که ایشان برای بازی با آبروی افراد، از نقل از افراد ناشناس برای مخاطب استفاده می‌کند و خود را شخصا از تحقیق و رسیدن به اطمینان بی نیاز می‌بیند و فقط به یک نقل اکتفا می‌کند، برایم جالب بود. باءک تجرّ و باءی لا تجرّ؟ پ ن؛ مطالب تاریخی و حدیثی دکتر سروش معمولا دچار اشکالات روشی جدی است. اما این همه جرات در توهین و اتهام نوبر است. پ ن۲؛ طبعا هیچ سخنران و عالمی جز معصومان علیهم السلام از آفت خطا و نسیان، مصون نیست، اما برخی به اسم نقد، تمسخر می‌کنند و بهتان می‌زنند. و نه در میدان علم که در عرصه اخلاق هم می‌بازند‌. @kashani1395