کتاب زندگی
══❈═₪❅🍃📚🍃❅₪═❈══ 🍃بَابُ الْبَدَاءِ🍃 ۱۶)الف_ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ: سُئِلَ الْعَالِمُ (
══❈═₪❅🍃📚🍃❅₪═❈══ 🍃بَابُ الْبَدَاءِ🍃 ۱۶)ب.وَ الْعِلْمُ مُتَقَدِّمٌ عَلَى الْمَشِیئَةِ وَ الْمَشِیئَةُثَانِيَةٌ وَ الْإِرَادَةُ ثَالِثَةٌ وَ التَّقْدِیرُ وَاقِعٌ عَلَى الْقَضَاءِ بِالْإِمْضَاءِ فَلِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى الْبَدَاءُ فِیمَا عَلِمَ مَتَى شَاءَ وَ فِیمَا أَرَادَ لِتَقْدِیرِ الْأَشْيَاءِ فَإِذَا وَقَعَ الْقَضَاءُ بِالْإِمْضَاءِ فَلَا بَدَاءَ. 🍃 علم مقدم بر مشیّت است و مشیّت مرحلۀ دوم است و اراده مرحلۀ سوم و تقدیر بر اساس حُکمی که داده می‌شود اجرا می‌گردد و با اجرای آن، تحقّق خارجی می‌یابد. پس برای خدا در آنچه می‌داند تا زمانی که مشیّت او صورت گیرد و به آنچه اراده می‌کند تا اشیاء را مقدّر نماید، امکان بداء هست و چون آنچه حکم داده شد و به مرحلۀ اجرا رسید دیگر بدائی صورت نمی‌گیرد. ادامه دارد... جلد 1_ روایت 16 @ketabezendagi ══❈═₪❅🍃📚🍃❅₪═❈═