#کتاب_اسرار_ماه_رمضان #بیست‌‌و‌پنجمین_روز🌙 ✅تطبیق یکی دیگر از نکات مهم در بهره مندی عملی از تلاوت قرآن، تطبیق آیات با احوال خویش است. از تلبیس های خفی و بلکه اخفای شیزان در عدم بهره مندی از کلام الهی، دور کردن قاری از مصادیق آیات و فرافکنی ناخواسته ی مومن در هنگام انس با قرآن است. در یک نگاه کلّی، آیات قرآن تبیین اوصاف کفر و شرک و نقاق و یا ایمان و اسلام است و سایر آیات و وعده و وعیدهای الهی به عاقبت این گروه ها برمی گردد سپس قصص قرآنی و ذکر نام برخی، در واقع برای بیان نمونه های این گروه هاست و فهم مراتب کفر و ایمان و انواع آن برعهده ی قاری است؛ درحالی که شیطان از همان ابتدای انس شخص با قرآن ذهن را در تعیین مصادیق پیام های خداوند محدود به عده ی معدودی می کند که در قرآن از آنها نام برده شده در نتیجه قرآن برای قاری تبدیل به کتاب تاریخی یا اصول اعتقادی می شود و تاثیر آن بالا رفتن معلومات عمومی اوست؛ طبعاً چنین کتابی راهنمای زندگی و هدایت امت ها در آخرالزمان نخواهد بود. مثلا هنگامی که سخن از کافر و مشرک می آید بلافاصله فرعون و نمرود و ابوجهل وهنگام آیات نفاق منافقین صدر اسلام را به یاد می آورد و هنگامی که سخن از ایمان و تعبد است خود را مصداق آن می داند در نتیجه از یک سو ریشه ی خوف از جهنّم و خشم الهی را درون خود خشک می کند و از سوی دیگر عجب و تکبّر در نهاد خویش رشد می دهد. حضرت امیرالمومنین دستور عملی در درمان این درد را در بیان صفات مومنین خطاب به حمام بیان می فرمایند: " پس هنگامی که به وعده های پروردگار به مومنین و عاقبت تلاش آنان و توصیف بهشت می رسد در آنها تامّل می کنند و با شوق به دنبال تلبّس به صفات آنها هستند. و هنگامی که به وعید های الهی می رسند خود را مخاطب آن می دانند و از وحشت آن خواب و آسایش ندارند و دائما در عبادت و توبه در درگاه الهی برای نجات از جهنّم است. @ketabkhanemadarane