این مجموعه داستان ۱۲ داستان کوتاه دارد که چنتای آن ایده های خلاقانه و خوبی دارند اما مابقی به نظرم تکرارِ مکررات است، ماجرای عشق و عاشقی و اینطور چیزها که همه نوشته اند و همگی خوانده ایم. قابل تحسین است که نو نویسنده ای ۱۲ داستانش را قابل چاپ دانسته و تلاش کرده و تبدیلشان کرده به کتاب. اما حرف من اینست که ما زنان نویسنده کم نداریم در حالیکه داستان نویس کم داریم! زنان نویسنده از جهان خودشان می نویسند جهانی که مگر چیست جز درد، عشق، تولد، مرگ؟ کاش زنانِ داستان نویسِ بیشتری داشتیم آنهایی که از جهانِ زنانه‌ی خود بیرون می آیند و داستان می‌گویند. نکته: البته باید بگویم من داستانهایی از این مجموعه که راوی مرد داشته اند را هم خواندم اما نویسنده‌ی زن همچنان در آن داستانها هم خودش و زن بودنش را فریاد میزد. . . . #بیست_و_دو_از_صد #فرینازربیعی