🔵 این مدل‌ها چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟ 🔸 در مدل CBDC بر اساس حساب‌های بانک مرکزی، فرض بر این است که پذیرش پرداخت‌های CBDC در تراکنش‌های خرده‌فروشی رایج است و بنابراین داشتن یک حساب CBDC نزد بانک مرکزی هم از سوی پرداخت‌کنندگان و هم از سوی گیرندگان پرداخت‌ها، رایج است. پرداخت در پایانه‌ی پرداخت (به عنوان مثال با کارت یا تلفن همراه)، در برنامه‌ی تلفن همراه یا از طریق وب‌سایت آغاز می‌شود و در زمان واقعی (real-time) انجام می‌شود. تسویه‌ی پرداخت انجام شده بین دارندگان حساب CBDC در یک سیستم بسته انجام می‌شود، همان‌طور که در حال حاضر در مورد نقل و انتقالات مشتریان با حساب در همان بانک انجام می شود. (یعنی با برداشت مبلغ مربوطه‌ی CBDC از حساب پرداخت‌کننده حساب و پرداخت آن اعتبار به حساب گیرنده که نزد بانک مرکزی نگهداری می‌شود). 🔸 بانک مرکزی حساب های CBDC را باز می کند (با در نظر گرفتن کلیه‌ی تعهدات قانونی، از جمله مقابله با پول‌شویی و تأمین مالی تروریسم، حفاظت از مصرف‌کننده و حفاظت از داده‌های شخصی)، خدمات مربوط به عملیات حساب را فراهم می‌کند و تعهدات آماری و گزارشی را برای اهداف سیاست پولی و انتشار و همچنین برای نیازهای سایر نهادها (از جمله مؤسسات مالی بین‌المللی) انجام می‌دهد. 🔸 برخلاف مدل اول، در مدل CBDC بر اساس انتشار توکن، فرض بر این است که بانک‌های تجاری به‌عنوان توزیع‌کنندگان توکن‌های CBDC صادرشده توسط بانک مرکزی عمل می‌کنند. صدور CBDC در ازای وجوهی که در حساب‌های بانک‌های زیرنظر بانک مرکزی سپرده می‌شود، انجام خواهد شد. بسته به نحوه‌ی انعقاد قرارداد فروش، پرداخت از طریق واسط در یک دستگاه مشخص (که امکان دسترسی به کیف پول دیجیتال را فراهم می‌کند) آغاز و در زمان واقعی (real-time) انجام می‌شود. تسویه‌ی پرداخت خرده‌فروشی تحت یک ثبت خصوصی توزیع‌شده انجام می‌شود. توکن‌ها مستقیماً از آدرس مناسبی که در ثبت توزیع‌شده به پرداخت‌کننده اختصاص داده شده است به آدرس گیرنده‌ی پرداخت در آن ثبت ارسال می‌شود. ▪️ ادامه دارد ... قسمت قبلی: 🔗 https://eitaa.com/kfouladi_ir/139 ✍️ دکتر کاظم فولادی قلعه @kfouladi_ir 🌐 پیوند کانال: https://eitaa.com/joinchat/2260009079C2fcc92c468