«نزول آیه هل اتی» ابن فتال نیشابوری می نویسد: نقل است روزی امام حسن(ع) و امام حسین(ع) بیمار شدند. امام علی(ع) به همراه حضرت فاطمه(س) برای بهبودی فرزندان نذر کردند، که در صورت بهبودی، سه روز روزه بگیرند. حسنین(ع) بهبودی کامل یافتند و همگی روزه گرفتند. هنگام افطار مسکینی به در خانه آمد. آنان افطار خود را در آن شب به او دادند، و آن شب را جز آب چیزی نخوردند، و با شکم گرسنه دوباره نیت روزه کردند. شب دوم یتیم و شب سوم نیز اسیری آمد، و همان عمل را با آن دو کردند. صبح روز چهارم که شد، علی(ع) به همراه حسنین(ع) نزد رسول خدا(ص) آمدند. رسول اکرم(ص) وقتی حالات حسنین(ع) را دیدند، متاثر شدند. در همین حال جبرئیل نازل شد، و عرضه داشت: ای رسول خدا(ص)! این سوره را بگیر، خدا تو را در داشتن چنین اهل بیتی تهنیت می گوید، آنگاه آیات آغازین سوره ی «هل أتی» را قرائت کرد روضة الواعظین ابن فتّال، ج۱، ص۱۶۰ https://eitaa.com/joinchat/3738894447C8f37fe211f