🔰ایمان 🔷🔹 ايمان چيزى جز عشق و نفرت نيست. هَلِ اْلايمان الّا الْحُبِّ وَ الْبُغْض. 🔹 ايمان عشق در راه او و نفرت به خاطر اوست. ايمان رهبرى و جهت دادن به عشق و نفرت است. ايمان حد قلبى مذهب است. 🔹 الَّذينَ آمَنُوا أَشَّدُ حُبّاً للَّهِ. آنها كه ايمان مى‏ آورند از عشق بزرگترى براى خدا برخوردار مى‏ شوند. 🔹 قالَتِ الْاعْرابُ آمَنَّا قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا، وَ لكِن قُولُوا أَسْلَمْنا فَلَمَّا يَدْخُلِ الْايمانُ فى‏ قُلُوبِكُم. اعراب مى‏ گفتند ما ايمان آورده‏ ايم، ماگرويده‏ ايم. بگو شما ايمان نياورده‏ ايد، بگوييد اسلام آورده‏ ايم. هنوز ايمان در دل شما راهى نيافته است. 🔹 هنوز اين عشق خدا در سينه‏ ها خرگاه نزده است. هنوز ديگران پاسدار دل‏ها هستند. اين عشق به تدريج شكل مى‏ گيرد و پيچيده مى‏ شود. 🔹 اين گياه آهسته سربلند مى‏ كند تا از تمامى وجود تو سرازير مى‏ شود و از دست و پا و چشم و گوش و فكر و خيال تو، جوانه مى‏دهد و بار مى‏ آورد. 🔹 انَّ الْايمانَ مَبْثُوثٌ عَلَى الْجَوارِحِ. ايمان بر تمامى وجود تو پراكنده است. ممكن است دست تو ايمان آورده باشد، ولى هنوز چشم تو ايمان نياورده باشد و خالى مانده باشد. هر كدام از اعضا و جوارح تو كه از اين عشق زنده شدند، به ايمان مى‏ رسند، تا آنجا كه روحُ الايمان در تمامى وجود تو سايه مى‏ گستراند. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب صراط، صفحه ۹۰ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir 🌐www.einsad.ir