🔻حاکمیت و مسئله حجاب ‼️نگاهی به طرح‌واره حاکمیتی حجاب از منظر انسان‌شناسی شناختی 👆 مشروح مطلب را در اسلایدها مطالعه نمایید ▫️در دوران رضاخان پهلوی، حجاب زنان به‌عنوان یکی از ساحت‌های مدرنیزاسیون جامعه موردتوجه قرار گرفت و جامعه را با محوریت حجاب زنان، به دو بخش زنان مدرن و زنان سنتی تقسیم کرد. ▫️انقلاب اسلامی که بنا داشت ارزش‌های اجتماعی و سیاسی دوران حکومت پهلوی را براندازد، باید مظاهر آن دوره را نیز از بین می‌برد که یکی از آنها بی‌حجابی بود. به‌این‌ترتیب در آن دوران و پس از آن، مسئلۀ حجاب، هم از منظر سیاسی و هم فرهنگی موردتوجه قرار گرفت. ▫️یکی از موانع حل معضل حجاب در جامعۀ ایران، اساساً شکاف موجود میان نگاه حاکمیتی و نگاه مردم به مسئلۀ حجاب است. مادامی‌که یکی از دو گروه خود را به نگاه دیگری نزدیک نکند، این شکاف هر روز بیشتر می‌شود. ▫️با نگاهی به تاریخ معاصر ایران، شاهد آنیم که حجاب به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های فرهنگ ایرانی-اسلامی در صدسال گذشته، موردتوجه اقشار مختلف و کنشگران عرصه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی قرار گرفته است. این امر با تبدیل‌شدن به یک مسئلۀ مهم، نقش غیرقابل‌انکاری در تحولات سیاسی و اجتماعی داشته است. ▫️از آنجا که حجاب مانند هر مفهوم اجتماعی و تاریخی دیگری، موقعیت‌مند و زمینه‌مند است، نمی‌توان آن را در خلأ و بدون توجه به شبکۀ معنایی و مفهومی که در هر دوره در آن قرار می‌گیرد، مطالعه کرد. ▫️دستگاه‌ها و متولیان ذی‌ربط، این مهم را مدنظر داشته باشند که اساساً فرهنگ و پدیده‌های فرهنگی مانند حجاب، نه‌تنها با قوانین تنبیهی، بلکه حتی با آموزش مستقیم نیز در میان ذهنیت جامعه جای نمی‌گیرند؛ بلکه فرد باید آنها را در طی دوران فرهنگ‌پذیری و جامعه‌پذیری خود به طور غیرمستقیم فراگیرد و چنانچه چنین موقعیتی در خلال محیط‌های مربوطه، مانند مدرسه و رسانه ایجاد نشود، امکان تحقق اهداف فرهنگی نهادهای مربوطه فراهم نخواهد شد. 📝 دکتر لیلا اردبیلی؛ مدیر میز علوم شناختی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی وزارت علوم 📍مجله خردورزی: @kheradvarzi_com