کلام امیرالمومنین علی علیه السلام در این خطبه سرشار از مفاهیم هستی شناختی است و جلوه اعجاز گونه آن زمانی بیشتر درک میشود که بدانیم با اینکه بیش از چهارده قرن پیش بیان شده است اما آمیخته به مضامین علمی غنی است که بشر در دنیای مدرن ، صرفا موفق به کشف برخی از نتایج بیولوژیکی نهفته در این تعابیر شده است . جلوه دیگر آن اشاره به تضمین رزق مورچه توسط خداوند است . مورچه ای که در نگاه ما آدمهای مدعی به چشم نمی آید . وقتی خداوند متعال به این دقت به رزق همه مخلوقات ریز و به ظاهر ناچیز ( از نگاه ما انسانها ) دقت حکیمانه دارد ، پس چه جای نگرانی است که ما آدمها برای جیره خود اینقدر حرص می زنیم و حلال و حرام را با هم در می آمیزیم تا دو روز این دنیای فانی را گذران کنیم ! الان من و شما در هر سن و سالی که هستیم یعنی اینکه با همه سختی ها و دشواری ها تا این لحظه رزق مان را دریافت کرده اییم که زنده هستیم . پس چرا اینقدر خود را مضطرب می کنیم ؟ وای بر حال ما آدمهای مدعی و مغرور که این خدای مهربان را نمی شناسیم و آنقدر غرق مادیات شده اییم که ارزشهای انسانی مان را فراموش کرده اییم . روز به روز به سراشیبی قبر نزدیکتر می شویم اما نه یک عبادت و پرستش درست می کنیم و نه از خطاهای مان دست می کشیم . انسانی که درکی از مفاهیم آسمانی ندارد و باوری به رزق خود ندارد ، هر روز حریص تر از قبل در مسابقه فرسایشی زندگی با ولع می دود تا به گمان خود نا کجا آبادی موهوم را به چنگ آورد. لقمه‌های حرام را بر سر سفره می آورد و توقع دارد تا فرزندش نیز بر سر این سفره قد بکشد و رستگار شود ! چقدر روح و روان خود را آسیب می زند و آرامش خود را قربانی می کند که یک ریال خود را دو ریال کند . آنهم برای دنیایی که هیچ است و مانایی ندارد . وای که چقدر کوتاه می اندیشیم ! برای آرامش ذهن پیشنهاد می کنم هر روز کمی وقت بگذاریم و قرآن و نهج البلاغه مطالعه کنیم . مطالعه را تاکید می کنم یعنی دقت در مفاهیم بدون شتاب ! و تاکید بر توجه به معنی و تفسیر آن ! اگر تجربه کنیم در خواهیم یافت که کیمیای بزرگی را خداوند برای آرامش انسان به او بخشیده است اما این انسان غافل است و البته قدر نشناس ! و قلیل من عبادی الشکور ... و چقدر کم اند بندگان قدر شناس و شکر کننده من ! ارادتمند امیر مهرداد خسروی @khosravinet