دانش برچسبی ✍ دکتر مجتبی رستمی کیا ▪️نهاد دانش با تجربه، تکرار و روی گشاده به سوی افکار دیگر بارور می شود، یک دانش به صورت کامل زمانی نقد می شود که فهم صحیحی از آن شکل بگیرد و نقد لزوما به معنای طرد نظر مقابل نیست، ممکن است گزینش یا قبول حداقلی از گزینه های یک نقد مطلوب باشد. نقش « مقابل‌خوانی» در ترویج و انتقال «دانش مدرَسی» نیز قابل تردید نیست. ◾️متاسفانه با مواجهه ای طرف هستیم که از بیرون با چند لیبِل ( برچسب) کار را تمام می کند. نرخ شاه عباسی نقدهای امروزه ما را می توان در چند گزاره خلاصه کرد: - سکولاریسم را در پی خواهد داشت. - غربی هست و هژمونی تمدن غرب را در پی خواهد داشت. - مبتنی بر پوزیتویسم است. - الحادی هست. - به جریان فکری x و y مرتبط است. - این مسئله یک کلان شبهه است. - این ها فیزیکال اند. و ... ▪️پیش خودم فکر می کردم که چرا مثلا بزرگان فلسفه ما در برخی شبهات برچسبی عمل نمی کردند؟ مثلا چرا بزرگان کلام و فلسفه از شبهه ابن کمونه بحث می کرده اند، استدلال هایشان را وارسی می کردند و به دقت مغالطات به کار رفته در آن را نشان می دادند؟ ◾️ مثلا فرض بفرمایید مرحوم شهید مطهری در « علل گرایش به مادیگری» از همان ابتدا می گفت ما « گپ پارادایمی» داریم یا مثلاً می گفت مبانی هستی شناسی و معرفت شناسی ما به مادیگرایان نمی خورد و بحث را تمام می کرد. دیگر این همه برکت از کتاب های آقای مطهری، ملاصدرا، ابن سینا، فارابی و ... نصیب ما می شد؟ ▪️فرض بفرمایید در مواجهه با انتقادات غزالی یا فخر رازی نسبت به فلسفه اسلامی، فیلسوفان می گفتند « ولشان کنید این ها اشعری و اخباری مسلک اند»، واقعا دیگر چه می ماند از فلسفه؟ به قول شهید مطهری خدمتی که فخررازی ها به فلسفه کرده اند، فیلسوفان نکرده اند، نقش رقبا در پیشرفت آرای فلسفی را باید جدی گرفت. ▪️رقیب جدی ما در فلسفه و الهیات در آینده نزدیک بی شک علوم شناختی است، از این رو بایستی اجازه توسعه معقول «دانش های شناختی» در ایران را داد. ▪️البته بی شک تحلیل « کلان رَوندهای دانش‌های اسلامی» و حفظ « سنت‌های دانشی» گذشته از سیاست‌های معقولی است که هر نظامواره مستقل علمی به آن اصرار می ورزد، اما به نظر می رسد این سیاست را نه در گسترش دانش رقیب که در نقد دانش رقیب باید به کار بست. ————- فلسفه زبان اسلامی در ایتا 🆔@projectsystem 🌐@kiamojtabaphd