چقدر دلم برایت تنگ می شود ، دیروز که آمدی با لبخند تو را در آغوش گرفتم ، غافل از اینکه به همین زودی باید با تو وداع کنم ، اما امروز با چشمان اشکبار و با بغض در گلو و با دلتنگی با تو وداع می کنم گر چه تحمل این دوری سخت است اما به امید آمدن تحمل درد دوریت برایم آسان می شود. لحظه‌ی وداع با ماه مهدی، با شعبان، و در آخرین لحظه های این ماه به می نشینیم “و اسمَع دُعائی اِذا دَعَوتُک” را فریاد می‌زنیم تاپس از آن “و اسمَع نِدائی اِذا دَعَوتُک” را با ناله و زاری هجی کنیم. و اینک رمضان در راه است، ماه ِخدایی که قلبمان حرم اوست. ماه بی‌نیاز مطلق، ماه الله. و ما در این ماه مهمانیم. دلمان برای واژه واژه‌ی کتاب خدا تنگ است و می‌خوانیم؛ “الف لام میم"، عشق ما در دستان تو، ای تنها مونس ما. “ذلک العشقِ” من، “لاریب فیه"، ای خدای عاشقی‌ام . من در آغوش مُهر دلدادگی‌ام. و باران روزه‌داری‌ام “انتَ ربُّ العظیم” را برای تو، ای بی‌مثال داد می‌زند. https://eitaa.com/joinchat/1942487089C3f1b949292