🔻
مردمِ سیاسی | کنشگریِ سیاسی 1⃣
🔖چند وقت پیش، با فاصله زمانی نسبتا معتنابهی، دو تا کتاب، متمرکز
بر ساختار انتخابات و
مدل حکمرانی در آمریکا خوندم؛ هر دو نویسنده «دموکرات» و متعلق به یک پایگاه سیاسی و از طرفی یکی پیروز انتخابات آمریکا و دیگری شکست خورده در اون بود
🔖حرف راجع به محتوای این کتابا زیاده اما چیزی که الان میخوام بگم راجع به یک تصوره اشتباهه! ما معمولا فکر میکنیم خیلی
مردم سیاسی هستیم و اتفاقا خیلی از صحبتهای جمعها و محافل ما رو اخبار سیاسی شکل میده، اما واقعیت اینه که در مقایسه با خیلی از کشورها، ما مردم سیاسی نیستیم، بلکه نهایتا
یک ملتِ پیگیر اخباریم! و اتفاقا میانگین سیاسی بودن در کشوری مثل آمریکا به طور ملموس از ما بالاتره
🔖اتفاقا تو یک کشور مثل آمریکا، نه تنها مردم گترهای سیاسی نیستن که ساختار های جالبی هم برای کنشگری دارن که البته طبیعیه اون ساختارها نه کامل باشن و نه مطلوب، اما غرض اینه که
سیاسی بودن اگر به کنشگری ختم نشه، عمدتا به همین اخبار خونی ختم میشه
🔖ماهیت اخبار مشخصه، عمدتا هم سویه انسانها در شنیدن اخبار، گرایش به اخبار جنجالی و منفیه؛ این یعنی چی؟ یعنی
مردمی که اخبارخون باشن اما سیاسی نه، طبیعیه از وضع جامعه راضی نباشن! همین مردم با ناامیدی خودشون پای صندوق رأی نمیان و در انتخابات هم مشارکت نمیکنن؛ پس اگر بخوایم دنبال مشارکت بالا باشیم، هم باید تعریف درست سیاسی بودن رو برای خودمون پیدا کنیم، هم دنبال سیاسی کردن(به معنای درست) جامعه باشیم
❓حالا معنای درست سیاسی بودن چیه؟ ادامه دارد...
#انتخابات
🆔
eitaa.com/m_a_tavallaie