🔻زلزله‌ها تکان می‌دهند؛ صفحات زمین را که فراموش نکنیم گاهواره‌ی دنیا سخت سست‌بنیاد است. زلزله‌ها می‌تکانند؛ گردی که از ساخت‌و‌ساز بزن در رویی و با ساخت‌و‌پاخت بشر بر دامن زمین نشسته است. زلزله‌ها می‌رُمبانند؛ دیوار محرومیت‌های صعب‌العلاج را بر سر مردمی که زخم‌های کهنه بر سینه دارند. بله برای آنها که جنبش زلزله، دلهاشان را تکان نمی‌دهد و از کنار آوار زندگی محرومان به سادگی می‌گذرند، روستاهای سهل‌العبور است. همین راه‌های مال‌رو، پل صراط مسئولینی است که باید در مقابل ولی‌نعمتان، گردنشان از مو باریک‌تر باشد اما رگ گردنشان در مقابل مردم کلفت می‌شود. فردا سکندری می‌خورند آنها که امروز با زلزله تکان نمی‌خورند و نمی‌لرزند و به خود نمی‌آیند. آشیانه بر دهانه‌ی آتشفشان می‌سازد آن مسئول سست‌عنصری که بنای زندگی محرومان را بر کاهگل سستی نهاد و به استحکام مایملک خود با بتن آرمه پرداخت. به عبور برج جوزا از صورت فلکی ثور قسم زمین بر شاخ گاوی استوار نیست که در فاصله‌ی دو نشخوار از این شاخ به آن شاخ شده و بلرزد. مهمتر از شدت زلزله، حکمت آن است و مهمتر از شناخت حکمت الهی، همت بندگان برای ادای تکلیف الهی است. 🔺غرش اما زنگ اخبار آنهاست که برای خدمت‌رسانی به صف می‌شوند تا آب در دل زلزله‌زدگان تکان نخورد. کمر همت می‌بندند تا زیرآوارماندگان کمر راست کنند. منطقه زلزله‌زده، زمین بازی خداست برای آنها که مرد میدان خدمت به عیال‌الله‌اند. آثار زلزله‌ها را مثل جنگ‌ها، دولت‌ها نمی‌توانند جمع کنند، اما مردم چرا. چادرهای امداد پهن می‌شوند و کانکس‌های اسکان برپا می‌گردند، اما تا سرپناه جدیدی ساخته شود، خدا باید آنها را جمع کند. تا بوده همین بوده که فقط کمک مردم به مردم، چاره‌ساز است، اگرچه چیزی از تکلیف دولت‌ها نسبت به مردم کم نمی‌کند. برای آنها که بیقراری دنیا را همچو منار جنبان می‌بینند و چون بید بر سر تعهد خویش به مردم لرزانند، آخرت دارالقرار است و دنیا محل هروله برای خدمت به خلق‌الله. از آتش قیامت کسی در امان است که همچو سپند بر آتش امدادرسانی به بندگان خدا بی‌قرار باشد. امروز اندیکا میدان آزمایش مردم و حاکمیت است و فردا اندیکاهای دیگر و دو فردای بعدتر زنگ حساب است. چیزی بکاریم که چیزی درو کنیم. ✍ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648