وقتی اولین بار این پاها را دیدم، ناخودآگاه شوکه شدم. شاید خندیدم. باورم نمی‌شد پاهای یک مرد، چنین باشد. قبل از آن، هرگز ندیده بودم... نمی‌دانستم این بار گران چطور به دوش گرفته شده. نمی‌دانستم این پاها چه راهی طی کرده‌‌اند و خواهند کرد. گاهی که بیماری و درد شدت می‌گیرد، می‌پرسم آیا واقعا این پاها، روزی آن همه قدرتمند بوده‌اند و سخت‌ترین کارها را در خطرناک‌ترین میدان‌ها کرده‌اند؟! سالیانی پای صحبت مردم درگیر جنگ نشسته‌ام، رزمندگان، خانواده شهدا، هیچ‌کس، هیچ‌کس به جانبازان نخاعی، اعصاب، شیمیایی، جانبازان با مصدومیت‌های حاد، مانند نیست... https://eitaa.com/lashkarekhoban