با جدایی تدریجی بخش شرقی و غربی امپراتوری روم و تقسیم کلیسا به دو بخش شرقی و غربی، زبان دینی این دو بخش نیز از هم جدا شد و بدین صورت زبان دینی بخش شرقی همان زبان یونانی باقی ماند، اما زبان بخش غربی به لاتین تبدیل شد. این امر باعث شد به‌تدریج ترجمه‌هایی از کتاب مقدس به زبان لاتینی صورت گیرد. مهم‌ترین ترجمه لاتینی، که مورد قبول کلیسای کاتولیک واقع شد، ترجمه‌ٔ جروم بود که شامل عهد قدیم و عهد جدید می‌شود و به «ولگات» معروف است. او عهد قدیم را از اصل زبان عبری در سال‌های 392-450 میلادی به لاتین ترجمه کرد و کتاب‌های اضافی نسخه‌ٔ سبعینیه را به عنوان ضمیمه‌ٔ کتاب آورد. متن کامل مقاله در سایت اندیشکده: http://yon.ir/Torah 🇮🇷 @linguiran