🌸 🌸استاداصغرطاهرزاده 💠سوال شماره۳۴۱۴۲ 💠معشوق، همین‌جاست همین‌جاست ⁉️- بسم الله الرحمن الرحیم . سلام علیکم استاد خداقوت . ببخشید آیه «اهدنا الصراط المستقیم» رو داشتم توی المیزان میخوندم بعد یکسری سوالات و نکاتی به ذهنم خورد و نوشتم . حالا گفتم با شما در میون بزارم ببینم به نظر شما چجوریه : 1- خدا توی سوره حمد که میخواد به بندش تعلیم بده چجوری منو عبادت کن و ازمن چی بخواه میاد میگه بگو اهدنا الصراط المستقیم . خیلی جالبه خدا میاد میگه اهدنا الصراط . میگه خدایا منو بندازم تو مسیر ، نمیگه مثلا برسونم به مقصد یا برسونم به خودت . انگار یه سری توی این مسیر هست . انگار خود مسیر مهمه . خدا تو مسیر انگار پیدا میشه نه اینکه خدا نشسته باشه ته یه جاده منتظر ما . خدا توی همین طی کردن جاده پیداش میشه . اربعین هم انگار همینه . اینجوری نیست که تو بری که فقط برسی به کربلا ! خب اگه فقط رسیدن به کربلا مهم بود که با ماشین میرفتی سریعتر هم میرسیدی ولی میگی نه برو بابا گور ماشین و پا درد . من باید پیاده برم . اصلاً پیاده روی شه که حال میده . ما همیشه در راهیم . اگر فقط به مقصد توجه کنیم اشتباست و خود مسیر را فراموش میکنیم . خیلی جالبه که خدا داره میگه به بنده اش که تو از من بخواه که تو رو بندازم تو این مسیر . نمیگه خدایا منو برسون به خودت . میگه راهو بهم نشون بده . اصلا انگار مقصد مهم نیست . راه مهمه. اربعین، پیاده روی مهمیه. این که تو برسی به کربلا یا نه مهم نیست . چون امام حسین تو کربلا نیست . امام حسین تو راه پیاده رویه . ما امام حسین رو تو راه میتونیم پیدا کنیم و به تبعش خدا رو هم تو راه میتونی پیدا کنی نه اینکه ته این راه خدا نشسته باشه منتظر ما و وقتی ما به اون نقطه برسیم دیگه تموم بشه . نه اتفاقا اگه بخوای برسی به ته مسیر و خدارو پیدا کنی اصلا پیداش نمیکنی . اگه بخوای خدارو پیدا کنی باید توی خود مسیر دنبالش بگردی . در واقع یه جورایی مقصد تو خود مسیره نه وقتی مسیر تموم بشه برسیم به مقصد. در راه علم هم همینه . ما اگه دنبال نتیجه باشیم و اینکه این مسئله رو حل کنیم اصلا جلو نمیریم و پیشرفت نمیکنیم . چون میگیم خب این مسئله رو بده این کامپیوتر حل میکنه دیگه برات . در صورتی که توی خود این مسیر علمه که تو خودت رو پیدا میکنی و علم رو جلو میبری . دانشمندان خودشون رو تو علم پیدا میکردن که میتونستن علم رو جلو ببرن و تازه حتی اگه بخوای خدارو هم پیدا کنی باید تو همین مسیر دنبالش بگردی . تو مسیر علم ، تو مسیر رشد ، تو مسیر قرآن . انگار ما تو هرچیزی بخوایم خدارو پیدا کنیم باید تو مسیرش خدارو پیدا کنیم . حالا آیا واقعا اینطوریه یا نه ؟ چون «الی الله تصیر الامور» یا «کادح الی ربک» یجورایی انگار داره میگه ته مسیر خداست ولی این مسیر که انگار ته نداره ؟! 2- این اهدنا الصراط آیا همونه که میگه «تو پای به راه در نه و هیچ مپرس/ خود راه بگویدت که چون باید رفت؟» مسیر انقلاب و مسیر انجام وظیفه ما برای انقلاب اسلامی چجوریه ؟ انگار باید با همین اتفاقاتی که برام میوفته و کارایی که خدا میزاره جلو پام برم جلو تا خدا خودش راه رو روشن کنه که کجا باید بریم و چجوری باید بریم . من الان افتادم تو یه مسیر که نه میدونم کجا دارم میرم نه میدونم چجوری دارم میرم ولی دارم میرم و میدونم که باید برم ! حضرت آقا خودشون چجوری زندگی کردن ؟ آقا از همون اول هدف گذاشته بودند یا چیده بودند که من میخوام رهبر بشم و برم برنامه ریزی بکنم ببینم چی نیاز دارم و برم جلو تا برسم به هدفم؟ انگار نه ، رهبری رو خدا رهبر کرد چون جاش اونجا بود و آقا خودش کاری نکرد بلکه خودش رو داد دست خدا و هر کاری خدا میزاشت جلو پاش رو به بهترین وجه انجام میداد تا خدا راه رو براشون باز کرد . اگه رهبری برنامه چیده بود و گفته بود من باید از همه کارام بزنم و بشینم این برنامه رو برم جلو تا برسم به این هدف اصلا نمیرسید شاید. یا اگر می رسید بعد مغرور می شد که من خودم اومدم تا اینجا ! یا اوونجایی که پدرشون گفتن بیا مشهد پیشم میتونستن به پدرشون بگن من برنامه ریختم که باید برسم به این نقطه و نباید توی این مسیرم وقفه ایجاد بشه . بابا خودت یه کاریش بکن من نمیتونم بیام ! در صورتی که بلند میشن میرن پیش پدر و هر چیزی که دارن از همینه که اینو درک کردن انگار که ما تو یه مسیریم و این نیست که خب بیایم یه هدف معلوم کنیم و از همه اتفاقات دور و برمون رو برگردونیم و فقط به هدفمون نگاه کنیم . ما اگه بخوایم یه هدف بزاریم و بگی فعلا همه چیز رو بریز دور تا برسیم به مقصد اشتباست . مسیر مهمه ! اینطوری ما مسیر رو یادمون میره ! ولی توی این مسیر اولا: باید از خدا بخوایم تا مارو بندازه تو مسیر ثانیاً: باید توجهت به «انعم الله علیهم» باشه انگار تا خدا راه رو برات باز کنه ! انبیاء و صدیقین و شهدا و صالحین .باید در افق رهبری و شهدا حرکت