♦️درباره مصلح اجتماعی شدن! ✅دیروز یکی از دانشجوهای بی قرار آمد پیشم به قول خودش با یک کوله سوال! یکی از بحث ها در این بود برای راهبری اجتماعی چه رشته ای را باید بخوانم؟ به او گفتم: رشته یک تقسیم بندی علمی است بخصوص در عالم مدرن که این همه چیز تجزیه شده؛ واقعیتش آنچه تو میخواهی و این بی قراری که من در تو سراغ دارم اصلا با یک رشته علمی خواندن در نمی آید باید به سمت شدن حرکت کنی و بین مصلح و متخصص و عالم تفاوت های بسیاری است. چند موردی به ذهم آمد و بلند بلند فکر کردم و گفتم: ✔️۱: مصلح مسلمان باید کلیت و مسائل رئیسیه علوم اسلامی را بداند و بعد در یکی دو مورد تخصصی تر ورود کند چرا که حیطه ورود و کنشگری مصلح مسائل عمومی جامعه است نه یک بخش خاص که فقط یک رشته علمی خاص بخواهد ✔️۲: بر خلاف عالم متخصص که بخاطر علاقه یا استعداد و نیاز در یک علم ورود میکند و بعد به جامعه می اید برای خدمت مصلح معکوس از آرمانها و نیازهای اجتماعی به اقتضا به سمت یادگیری علوم کشیده میشود ✔️۳: عالم در کتابخانه می ماند آنقدر که مرز علم را جابجا کند اما مصلح در متن جامعه است لذا بجای علم محض نیاز دارد به ارتباطات گسترده و ساختن وجهه اجتماعی برای خود، مصلح بجای بستر علمی نیاز توامان به خلق فرصت ها و بسترهای علمی-اجتماعی با هم دارد ✔️۴: مصلح باید یا در مرکز علم( شهرهای علمی) مستقر باشد یا ارتباط مستمری داشته باشد به این مراکز مگر اینکه خودش آنقدر بزرگ باشد که محیط ساز بشود ✔️۵: مصلح چون وسط میدان هست نیاز دارد مستمرا با استاد یا یک گروه علمی مرتبط باشد تا وقت و بی وقت بیاموزد و مسائل اجتماعی را در خلوت طرح کند و جواب بگیرد ✔️۶: بر خلاف عالم متخصص که رویکرد فردی دارد مصلح باید رویکردش تشکیلاتی باشد؛ در سدد همراهی با جمع ها یا خلق جمعیت باشد تا بتواند پروژه ها را به مقصد برساند ✔️۷: مصلح نیاز دارد به اندازه چند شخصیت علمی کار کند چون گستره مسائل اجتماعی بسیار بالاست و به فراخور زمان و نیاز شما باید در همه موارد حرفی برای گفتن داشته باشید ✔️۸: مصلح بودگی را در بهترین حالت تا ۶۰٪ میشود به قاعده درآورد، از سایر مصلحان آموخت بخش قابل توجهی از مصلح بودگی یک شدن است که برای هر کس با توجه به جامعه و زمانه متفاوت است و قابل الگو برداری نیست ✔️۹: مصلح باید یک زمان جدی را به علم آموزی بگذاراند و البته در این زمان ارتباطش با جامعه نباید قطع شد مثلا روزگاری ۷۰٪ علم و ۳۰٪ فعالیت اجتماعی و بعد در روزگار بلوغ این عدد معکوس شود ✔️۱۰: بر خلاف عالم که یک مساله را میگیرد و تا آخر جلو میرود تا به مرز علم برسد مصلح نیاز دارد برای اینکه در جامعه تکراری و تمام نشود هر چند وقت یک تغییر شیفت بدهد و مساله ای متفاوت را طرح کند این اقدام همیشه او را در میدان نگه خواهد داشت و از حافظه ها پاک نخواهد شد البته یکی از لوازم این امر این است در روزگار علم آموزی در ساحات مختلف مطالعه داشته باشد ✔️۱۱: هر کس زمانه خودش را دارد در مورد مصلح این امر مهم تر است نمیشود برای همه سن خاصی طرح کرد ولی معمولا بعد از ۳۰ تا ۴۰ سالگی تازه زمانه یک فرد در ساحت مصلح اجتماعی بزرگ است. باید تا آن وقت صبر کرد و بیشتر آموخت و البته از فرصت های خرد استفاده کرد برای ساخت وجهه اجتماعی زمانه اش که رسید به وسط میدان آمد و کنشگری کرد و... 🔺این نکات فی البداهه در جلسه به ذهنم رسید؛ البته این مساله از دغدغه های شخصی خودم بوده و هست و معتقدم ما در جهان امروز بیش از متخصص به مصلح نیازمندیم؛ مدتهاست پیرامون این مساله بسیار فکر میکنم و اشخاص را آنالیز می کنم. به ذهنم رسید اینجا هم به اشتراک بگذارم شاید برای کسی مفید بود، در این مورد باز تاملاتم را به اشتراک خواهم گذاشت. ✍ eitaa.com/joinchat/3252879362C12bea3a2ca