⚛سیدمصطفی مدرس مصلا ✍محمدامین رضایی ☑️ سر مباحثه "هستی و زمان" هایدیگر بودیم؛ آنجا که میگوید: "دازاین هم گشودگی دارد هم نحوه ای از گشایندگی"؛ موبایلم را برداشتم پیامک آمد "سیدمصطفی مدرس مصلا به رحمت خدا رفته!" فرو ریختم با همه وجود. دو کلمه در کلام سید پرتکرار بود، حداقل در ذهن من اینجور جا خوش کرده: یکی همین "گشودگی" بود که من اوایل از سید شنیدم و دیگری "درد داشتن"، به گمانم همین را در رفتار سید میشد دید او بسیار گشوده بود؛ حتی اختلاف نظر هم مانع گفتگو و رفاقت نبود و درد داشتن، به معنای واقعی کلمه در او یافت میشد. اینکه باید کاری کنیم، قدمی برداریم، درد مقدسی که او را به تکاپو انداخته بود، این را خیلی ها شهادت میدهند. آخرین دفعه این کلام را در نشست مصلح کیست؟ اصلاح چیست؟ از او شنیدم. یادداشتی در این زمینه نوشته بودم پیام داد که بیا حرفهایت را در نشست بگو، بعد از اتمام ارائه ها گفت: "گمان نکنید ما از روی بیکاری این سلسله نشست را برگزار کردیم؛ از روی یک درد داشتنی است. چند سال است از بیانیه گام دوم میگذرد، زعیم شیعه از ما کاری خواسته و هنوز در میدان محقق نشده، ما میخوایم ببنیم چرا محقق نشده؟ بخشی از مساله در همین فهم مساله اصلاح گری است و...."درد انسان را انسان میکند و گشودگی انسان را بسط میدهد. جای خالیش حقیقتا در جبهه انقلاب حس خواهد شد. این غم بزرگ را به مردم ایران، به اهلی جبهه انقلاب، به ویژه به دوستان و نزدیکان این طلبه فاضل انقلابی علی الخصوص استادش حاج آقای فلاح تسلیت عرض میکنم. خدا شفاعت امام رضا ع را شامل حالش قرار دهد. منبع: کانال بازگشت https://eitaa.com/maarefmags_ir