✅۱۰۰۰ثانیه منبر مجازی برای رجب 💠جرعه ای از رشحات المعارف جلسه ششم: معرفت نافعِ ظهور اعمال 🔅اعمال در نسبت با معبود، به بحث حضور ومحضر خداوند انجامید. اعمال در نسبت با خود عمل به معرفت کلیدی ظهور اعمال می کشد. 🔅خداوند "آتشنشان" است نه "آتشفشان"! فهم عوامانه این است که گناهان ما، خدا را غضبناک می کند؛ او هم آتش می افروزد و گناهکاران را در آن می اندازد! بعد شبهه میشود: چرا نمی بخشد؟ چه لذتی از سوزاندن ما میبرد؟! اما درک عارفان می گوید: آتش، خود گناه توست؛ تازه خداوند به بهانه های بسیار ، آتش های ترا خاموش کرده است. بیماری، بلاء، کار خوب، زمانها ومکانهای خوب بهانه آتشنشانی خداوند است. اما آتشفشانیِ نفس اماره ما دوباره آتش می افروزد! آیت الله شاه آبادی می فرماید:" خیال نکنی که در آنجا به چوبت می بندند؛ چنین نیست. همین شراب ومال مردم است. الیوم تُج٘زی کُلُّ نَف٘س بما کَسَبَت٘ لا ظُل٘م َ ال٘یَومَ ٳنَّ الله سریعُ الحساب (غافر/۱۷) امروز هرکس با کاری که انجام داده است، پاداش داده می شود. امروز هیچ ظلمی نیست. خداوند سریع الحساب است"(ص۳۹و۴۰) 🔅کشف بزرگ محمدی(ص): ظهور اعمال، کشف بزرگ دین خاتم است:"ٳنما تُج٘زو٘نَ ما کُنتُم تعملون (تحریم/۷) جز این نیست که فقط شما با آنچه انجام داده اید، مجازات میشوید". شاه آبادی(ره):" این کشف بزرگ خاتم الانبیاء است..."(ص۳۹) 🔅یک مثال: فحش چگونه عقرب میشود؟ -انسان ۵حس ظاهری دارد و۵حس باطنی. اولین حس باطن،"حس مشترک" است که همان لوح نف٘س است. محل اتصال حواس ظاهری با حواس باطنی است. شنیدنی ها، دیدنی ها و... آنجا می ریزد. -اگر آنچه به حس مشترک رسیده ، یک "معنای جزئی" مثل کینه کسی ، دوستی کسی باشد؛ حس باطنیِ "وهم" آنرا درک می کند. -اگر دارای یک صورت است(مثل تصویر کسی یا چیزی)، حس مشترک آنرا درک می کند. -حفظ کننده ی معانی جزئی ، نامش "حافظه" است . -نگهبان صورت های جزئی هم نامش "خیال" است. -قوه ای هم که در اینها تصرف کرده ودست کاری می کند(مثل تصویرا اسب را شاخ دار وبالدار می کند)، "قوه متصرفه" است. ⬅️ حالا فرآیند تولد عقربِ فحش در بیان آیت الله شاه آبادی: - فحش دهنده، اراده کرده؛ حروف وکلمات را ترکیب وکلمه زشتی می سازد(بسته شدن نطفه فحش) -از دهان بیرون می اندازد. در امواج هوا حرکت می کند تا به گوش طرف می رسد و آنراتحویل می گیرد. -حس مشترک طرف ، آنرا به خیال منتقل می کند.(رسیدن به خزانه و رحم) -در محفظه خیال طرف، پرورش می یابد. -حالا قوه وهم ، آنرا درک می کند و آن معنا،گرفته جان میگیرد. مثل یک بچه عقرب میشود وطرف را می گزد! -سوزش دل او نشانه تولد این عقرب است . هرچه یادش آمد ، آن عقرب بزرگ تر میشود و بیشتر زهر میریزد. "سرمایه و خمیر مایه ونطفه عقرب ملکوتی فحش دهنده همین است"(ص۳٨). ٭تفصیل مطلب را در فایل صوتی بشنوید ☑️ @m_ghanbarian