🔰مقایسه مواجهه ترامپ و مراجع شیعه در دعا برای رفع کرونا❗️ (یک از سه) 🔺ترامپ یکشنبه ۱۵مارس(۲۶اسفند) را برای مبارزه با کرونا "روز ملی دعا و نیایش" خواند! 🔺در این سو مراجع تقلید شیعه، گرچه همواره به دعا و توسل در کنار مراقبت های پزشکی تاکیده کرده اند؛ اما هیچ برنامه و مناسک جمعی تجویز نکرده، بلکه حتی با تعطیلی مناسک دسته جمعیِ همیشگی(زیارات و نماز جمعه) هم موافقت کردند! 🔺در این بین فقط روحانیونی متوسط (مثل مقتدی صدر) از کار بزرگان شیعه اظهار تعجب کرده و بعضا با شبیه سازی کار ترامپ، روزی برای دعا معلوم کردند!(۱) ❓آیا مراجع قم و نجف کمتر از مقتدی فهمیده اند؟! و از ترامپ لامذهب ترند؟!! ❓کمی عقب تر برگردیم: آیا در دوره تشریع اسلام، هیچ بیماری واگیری اتفاق نیافتاده است؟ مواجه پیامبر(ص) و معصومان با آن چگونه بوده است؟! ❓چرا برای "خشکسالی" و بی بارانی #عبادت_دسته_جمعی نماز "استسقاء"(طلب باران) و برای بلایائی مثل "زلزله و طوفان"، "نماز آیات" تشریع شده؛ اما برای طاعون و "اپیدمی ها" چنین عباداتی تشریع نشده است؟! ✅ دو اصل مهم از قرآن و سنت: 1⃣ لزوم مدیریت فرهنگی جامعه به سمت "آستانه اجتماعی تضرع" در بلایا، از جمله بیماری های اپیدمیک. 2⃣ دستور "طبیبانه" ائمه(ع) در امراض مُسری بجای مناسک جمعی. ٭برای شرح هر یک حوصله کنید: ............................................. 1⃣ آستانه تضرع اجتماعی قرآن کریم مظانّ توجه جمعی و اجتماعی به خداوند و تضرعِ پاکِ قلبی به او را در دو نما، تصویر می کند(۲): 🔅نمای اول: تضرع اضطراری و غیر قابل مدیریت: اضطرارِ حاصل از قطع کامل اسباب ظاهری؛ مثل شکستن کشتی و افتادن مسافران در غرقاب!(۲۲/یونس،۶۵/عنکبوت،۳۲/لقمان) ⬅️این انقطاع اضطراری و قهری، انتفاع فرهنگی و ایمانی بالایی ندارد. قابل مدیریت هم نیست. به محض دسترسی به اسباب ظاهری، انقطاع به اتمام رسیده و حال تضرع هم زایل می شود. 🔅نمای دوم: تضرع اختیاری و انتخابیِ قابل مدیریت: تضرع در حالت سختی و امراضی که اسباب ظاهری هم برقرار است و نتایج خود را به بار می نهد. قرآن در دو آیه از آن پرده بر می دارد: -"ما به سوی امت های پیش از تو، پیامبرانی فرستادیم، وآنها را به شدتِ گرفتاری(البٲساء)و بدحالی(الضراء) دچار کردیم به امیدی که به آستانه ما ذلت و زاری کنند(لعلهم یتضرعون)".(۴۲/انعام) -"هیچ پیامبری را در شهری نفرستادیم مگر آنکه اهلش را به بٲساء و ضرّاء دچار کردیم لعلهم یضّرّعون"(۹۴/اعراف). ضرّاء بدحالی روحی و جسمی است و شامل امراض و نقص های بدنی میشود.(۳) ⬅️اینجا بخلاف نمای اول، اسباب ظاهری -مثل طبیب و دارو- هم هست و اثر هم می کند. لذا خواندن خداوند و تضرع، مثل نمای قبل قهری نیست؛ بلکه محتمل و ممکن و مرجوّ است. لذا با "لعل" از آن تعبیر شده است. 🔹کوبلر راس ۴۰سال روی مردم عادی -نه اولیاء و تربیت شدگان و نه ملحدین- درباره مراحل مواجه با خبر مرگشان تحقیق کرد و به پنج مرحله رسید: انکار/ خشم و عصبانیت از این وضعیت/ چانه زنی و قرار گذاشتن با خدا و نذر و عهد کردن/ یٲس و ناامیدی/ رضایت از مرگ و سپردن خود بدان. 🔹اگر هستیِ جامعه را اعتبار محض ندانیم و حظّی از وجود و "روح جمعی" برایش قائل شویم(۴)؛ شاید بتوان از این پنج مرحله در جامعه ای که دچار اپیدمی کشنده شده، با تفاوتی سراغ گرفت: -شهرها و کشورهای مختلف، اول بودن کرونا را انکار کردند. آنرا یک توطئه رسانه ای یا پدیده ای معمولی و مانند آن خواندند. -بعد خشم و عصبانیت های اجتماعی بروز کرد. در ایران علیه ماشین های شماره شهرهای مبتلا، در اروپا و آمریکا علیه چینی ها و آسیایی ها. اعتراض ها بر سیاست های دولتها، روش های پیشگیری و درمان، سبک های طبابت که با زبان خشم و عصبانیت بروز کرد، نیز نشان این مرحله در "روان اجتماعی" است. -مرحله سوم، نزدیک به مطلوب ما(تضرع اجتماعی) است لکن فرقی که "فرد" با "جامعه" دارد، نکته بسیار حائز اهمیت ماجراست. ادامه متن در بخش دوم ☑️ @m_ghanbarian