🔘 گزیده جلسه دهم "یک مرد در منا، عرفه، کربلا" •خدا، تکیه گاه یک انسان سالک و معنوی است که طی سال ها تجربه معنوی به باور یقینی رسیده؛ به این باور که خدا اجر محسنین را ضایع نمی کند و اگر کسی پی تکلیفی را گرفت و خالصانه انجامش داد، خدا آن حرکت را می رویاند. _نگاه ها فقط به آمارها و نمودار ها نیست(که با بالا و پایین شدنش، امید ها کم و زیاد شود.) •کمبود امید از کمبود این نگاه اصیل است و دعای عرفه پر از این درک خوشبینانه از نظام هستی است. •ساخت درونی ائمه بر کرم و جود است و آنها معتاد به احسان کردن هستند و اگر ریالی خرج کنید چند برابرش را برمی گردانند. .ایمان هم شرط احسان نیست. •رابطه اخلاص و عمل، رابطه آب و کوزه نیست. رابطه لفظ و محتواست. _اگر انسان خالص نشد، حرکت سیاسی او نیز مخلصانه نیست و اگر حرکت مخلصانه نبود با شیطنت درونی شروع می شود و بندگان خدا را به دره می برد. •در جامعه اسلامی هر عمل اجتماعی حتما نیازمند این نیت خالصانه است تا هم  فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ بشود و هم بندگان خدا را در کوچه های تنگ منیات نبرد. •حسین، نه اشِراً وَ بَطِراً و برای تبرج های سیاسی و مثل این تبرج های مجازی و خودنمایی که از سر احسان و برای خدا بودنش قیام می کند. •خدا هم این عمل تک و خالص را بلند کرد و خون خواه حسین شد و آن را بی اثر رها نکرد. _می گفتند: آنکه کشته شد حسین نبود و این تفکر تا امام رضا آمد. •خصوصیات روح بزرگ •حسین چگونه شهادت می دهد و چگونه از اعضا و جوارح بهره می برد؟! _در هیچ دعایی از هیچ معصوم دیگری اینجور ریزه کاری در شهادت توحید نداریم. •مناجات حسین در قتلگاه #خطبه_منا #دعای_عرفه حجت الاسلام قنبریان ☑️ @m_ghanbarian