#یادداشت راهبردی جهت کار نکردن ‼️ روایت 1️⃣ جلسه ای را با برخی دوستان سازمان تبلیغات داشتم. مجموعه ای که استراتژی اصلی خود را راهبری زیست بوم بخشی از نهادهای فرهنگی-تبلیغی می داند. نکته قابل توجه این بودکه برخی مدیران آن این ذهنیت را داشتند که اگر بخواهند نگاه زیست بومی داشته باشند دیگر نیاز به انجام پروژه ای و کنشی در ماه محرم نیست چرا که زیست بوم خودش برنامه های خویش را راهبردی می کند 🚶‍♂️ روایت 2️⃣ یکی از تجارب ناموفق نگاه زیست بومی در بنیاد ملی نخبگان نقل می شود. رویکردی که در تلاش بود تا بحث حمایت از نخبگان را به دانشگاه ها واسپاری نماید و نزدیک به یک سال بعد از آن با تذکر رهبر معظم انقلاب نسبت به تضعیف جریان توجه به نخبگان، به کناری گذاشته شد. در حقیقت اشتباه سیاستگذاران این بود که به جای تنظیم گری و فراتسهیلگری، نقش خود را کاهش و وظیفه ذاتی خود را واسپاری نموده بودند. 😵‍💫 ✅ رویکرد مدیریت زیست بومی و ایفای نقش فراتسهیلگری یکی از نوین ترین ادبیات های راهبری فرهنگی و اجتماعی است که در کشور ما مصادیق زیادی ندارد، از این رو تصویری در ذهن دست اندرکاران فرهنگی نسبت به ماهیت این رویکرد شکل نگرفته و نوعاً تقلیل به هیچ کاری نکردن و «نشستن لب حوض و مشاهده گذر آب» می شود. اصولاً مفهوم «کار» وقتی در ذهن ما مصداق می یابد که یک کنش عینی محسوس و امر ماهوی خلق شده باشد. ذهن های عامه صرفاً با «معقولات ماهوی» انس می گیرند و این افراد اهل مداقه اند که «مفاهیم معقول ثانی» را درک می کنند. رویکرد فراتسهیلگری یک معقول ثانی فلسفی است. رویکردی است، حقیقی و برخواسته از خارج و عینیت و درک شده از نسبت بین پدیده های عینی.🧐 اصلاً پیچیده گویی این یادداشت نیز به همین دلیل است که درک پیچیدگی این دست از کنش های مدیریتی را تداعی نماید. 🫣 🆔 @m_rahmani_g