از مجموع آیات قرآن ، نشانه هاى متعدّدى براى منافقان، استفاده مى شود که در یک جمع بندى مى توان، آن را در ده نشانه، خلاصه کرد:
1 دروغگویى صریح و آشکار: «وَاللهُ یَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ لَکَاذِبُونَ»
2 استفاده از سوگندهاى دروغین براى گمراه ساختن مردم: «اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً»
۳ داشتن ظاهرى آراسته و زبانى چرب، على رغم تهى بودن درون و باطن: «وَإِذَا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُکَ أَجْسَامُهُمْ»
۴ عدم درک واقعیّات، بر اثر رها کردن آیین حق، بعد از شناخت آن: «لاَ یَفْقَهُونَ»
۵ بیهودگى در جامعه و عدم انعطاف در مقابل حق، همچون یک قطعه چوب خشک: «کَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ»
6 بدگمانى و ترس و وحشت از هر حادثه و هر چیز به خاطر خائن بودن: «یَحْسَبُونَ کُلَّ صَیْحَة عَلَیْهِمْ»
۷حق را به باد سخریّه و استهزا گرفتن: «لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ»
8 فسق و گناه: «إِنَّ اللهَ لاَ یَهْدِى الْقَوْمَ الْفَاسِقِین
۹ خود را مالک همه چیز دانستن، و دیگران را محتاج به خود پنداشتن: «هُمُ الَّذِینَ یَقُولُونَ لاَ تُنْفِقُوا عَلَى مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللهِ حَتَّى یَنْفَضُّوا»
۱۰ خود را عزیز و دیگران را ذلیل، تصوّر کردن: «لَیُخْرِجَنَّ الاَْعَزُّ مِنْهَا الاَْذَلَّ»
نشانه های منافقین بسیار بالاتر از این حرف هاست
العاقل و العارف یکفی بالاشاره
امیرالمومنین در خطبه های 185 و194و210 و.....خصوصیات منافقین را مطرح فرمودند
خیییلی قابل استفاده است
نکته : نهج البلاغه ها در شماره خطب و... باهم فرق دارند
شیخ محمود صنیعی تهرانی
https://eitaa.com/m_s_t14