💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 21 🔰 نظر رهبر ایران درباره مرگ بر آمریکا / نگرانی آمریکا نسبت به جان سربازانش بعد از قراردادن نام سپاه در لیست تروریست ها 🌀 هر بار که ایران از کانون توجه آمریکا، و به خصوص شخص ترامپ، خارج می‌شد، می‌دانستم که خود تهران به ما کمک خواهد کرد تا دوباره این کشور را به صدر فهرست دستورکار رئیس‌جمهور آمریکا برگردانیم. بنابراین وقتی آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر عالی ایران، توضیحات مفیدی داد درباره این‌که منظور ایرانی‌ها از فریادهای «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل»، یعنی دو شعار موردعلاقه‌شان، در راهپیمایی‌های کاملاً سازماندهی‌شده این کشور چیست، مسئله، بسیار مهم بود. [آیت‌الله] خامنه‌ای گفت: «مرگ بر آمریکا» یعنی «مرگ بر ترامپ و جان بولتون و پمپئو .» این افشای ناخواسته‌ی واقعیت، درباره این‌که هدف رهبران ایران، مرگ چه کسانی است، به ما یادآوری کرد که همچنان باید اِعمال «فشار حداکثری» بر تهران را ادامه بدهیم. تحریم‌ها فقط به برنامه‌های تسلیحات هسته‌ای و موشک‌های بالستیک ایران مربوط نمی‌شد، بلکه به خاطر نقش مستمر آن به عنوان بانک مرکزیِ تروریسم جهان، و حضور تجاوزگرانه نیروهای نظامی متعارفش در سراسر خاورمیانه هم بود. 🔰 یک موضوعِ بسیار بحث‌برانگیز، قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست «سازمان‌های تروریستی خارجی» بود، اقدامی که بارِ قانونی دارد و پیامدهای معینی را برای سازمانی به همراه دارد که وارد این فهرست می‌شود. ترامپ می‌خواست این کار انجام بگیرد؛ من و پمپئو هم همین‌طور؛ چون تعامل با گروهی که در این فهرست قرار گرفته و همچنین با عوامل آن، افراد را در معرض اتهامات جنایی قرار می‌داد. «منوچین » [وزیر خزانه‌داری آمریکا] نگران بود که این اقدام علیه شاخه ویژه نیروهای نظامی ایران، یا حتی «نیروی قدس» شاخه برون‌مرزی سپاه که به مأموریت‌های خارجی اعزام می‌شود و در حال حاضر در عراق، سوریه، لبنان و یمن حضور دارد پیامدهای گسترده‌ای به همراه خواهد داشت؛ اما من نگرانی منوچین را درک نمی‌کردم. به نظر من هدف اصلی این بود که هر قدر می‌توانیم به این تروریست‌ها ضربه بزنیم. سازمان‌های دیگر مواضع مختلفی داشتند، اما مضمون کلی مواضع آن‌ها این بود که «نمی‌شود برای خودمان دردسر نتراشیم و کار اضافی درست نکنیم؟» ⬅️ یک سری موانع حقوقی وجود داشتند؛ مثلاً این‌که آیا قانونی که قرار بود مبنا[ی تصمیم برای افزودن سپاه پاسداران با فهرست گروه‌های تروریستی] قرار بگیرد، اجازه می‌دهد همه یا بخشی از یک دولت به عنوان «سازمان تروریستی خارجی» طبقه‌بندی شود یا این‌که طبق قانون تنها «بازیگران غیردولتی»، مانند القاعده، را می‌توان به این فهرست اضافه کرد. دفتر مشاوره حقوقی وزارت دادگستری، ماه مارس سال ۲۰۱۹، [مسئله را با یک ترفند، حل کرد] و حکم داد که نهادهای دولتی مانند سپاه پاسداران را می‌توان در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد، اما کلِ یک دولت را نه. این قضاوت سلیمان‌وار، تأثیر بالقوه‌ی تروریستی اعلام کردن سپاه را کاهش می‌داد (که البته از نظر من اتفاق مثبتی نبود [چون من دنبال تأثیرگذاری حداکثری این سیاست بودم])، اما به هر حال، هدف ما هم از همان ابتدا در اصل سپاه پاسداران بود. بنابراین به نظر می‌رسید چانه‌زنیِ بیش‌تر بر سر تعریف، بی‌فایده است. 💠 یک نگرانیِ مشروع هم وجود داشت و آن این‌که اقدام علیه ایران ممکن است موجب افزایش تهدیدات علیه نیروهای آمریکایی مستقر در عراق و سراسر منطقه شود. اما مقصدِ این نگرانی، ناکجا آباد بود. وزارت دفاع تقریباً هر بار که طرحی برای افزایش فشار علیه ایران ارائه می‌شد، همین استدلال را برای مخالفت با آن طرح پیش می‌کشید. راه‌حل رفع نگرانی‌های پنتاگون در مورد فشار بر ایران (با فرض وجود این اعتقاد که نیروهای آمریکایی باید در عراق بمانند) افزایش ظرفیت‌های موجود برای حفاظت از این نیروها بود، نه وارونه کردن اولویت‌های سیاستی آمریکا با نادیده گرفتن تهدید بزرگ‌تر و استراتژیک ایران (کشوری در آرزوی تبدیل شدن به قدرت هسته‌ای) و گذاشتن «تهدید ایران در عراق» بالاتر از «تهدیدهای هسته‌ای و تروریستی ایران در سراسر جهان» در فهرست اولویت‌های واشینگتن. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o