eitaa logo
ما و او ( احسان عبادی )
39.1هزار دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
2.2هزار ویدیو
475 فایل
کانال دوم👈 @marefatemahdavi ✍️ احسان عبادی/طلبه درس خارج/ارشد ادیان و عرفان/دانشجوی دکتری قرآن و حدیث/از اساتیدمهدویت 🖥تبلیغات @sina_bavelayatali 📌ادمین سوالات @hovalsharid 📞تلفن: 09387543716 انتشارمطالب باهرنامی مشکلی ندارد✅
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 1 📕 کتاب خاطرات جان بولتون ، سیاست مدار معروف آمریکا و افشاگری هایش علیه 🔰 روز سوم تیر سال 99 ، کتاب خاطرات جان بولتون به صورت کاغذی منتشر شد ، از آنجایی که کتاب ترجمه فارسی این کتاب ، گران قیمت است ، برآن شدیم تا قسمت های مهم این کتاب را خدمت شما عزیزان ارائه دهیم تا اعترافات جنجالی جان بولتون از کاخ سفید و تصمیمات ترامپ را بدانید و آگاه شوید 🌀 کتاب «اتاق اتفاق» حتی پیش از آن‌که منتشر شود به صدر فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های فروشگاه «آمازون» صعود کرد و حساسیت دولت ترامپ را برانگیخت. رئیس‌جمهور آمریکا، شخصاً با انتشار توئیت و ایراد سخنرانی، بولتون و کتابش را به باد توهین و انتقاد گرفت و البته تهدید کرد از مشاور سابق امنیت ملی‌اش شکایت خواهد کرد 💠 کاخ سفید ابتدا به دنبال جلوگیری از انتشار کتاب و حتی جمع‌آوری و از بین بردنِ نسخه‌های پخش‌شده در بازار بود، اما از آن‌جایی که صدها هزار نسخه از کتاب پیش‌فروش شده بود، یک قاضی فدرال حکم کرد که ممانعت از انتشار کتاب عملاً ممکن نیست. ⏺ 🎬 قسمت 1️⃣ 🌀 ما به سرعت فرصت‌ها و تهدیدهای جدیدی را تجربه می‌کردیم و هشت سال ریاست‌جمهوری باراک اوباما به این معنا بود که به اصلاحات و بازسازی زیادی نیاز داریم. من درباره امنیت ملی آمریکا در این دنیای پرآشوب عمیقاً فکر کرده بودم؛ به روسیه و چین در سطح استراتژیک؛ 👈 ایران، کره شمالی و دیگر دولت‌های سرکشی که خواهان دستیابی به سلاح هسته‌ای هستند؛ تهدیدهای گیج‌کننده ناشی از تروریسم اسلام‌گرایانه افراطی در خاورمیانه‌ی پرتنش (سوریه، لبنان، عراق و یمن)، افغانستان و فراتر از آن؛ و تهدیدهای موجود در نیمکره خودمان، از جمله کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه. اگرچه برچسب‌های سیاست خارجی، جز برای آن‌هایی که تنبلیِ فکری دارند، مفید و سازنده نیست، اما اگر اصراری وجود داشت که برای سیاست خودم برچسبی انتخاب کنم، ترجیح می‌دادم سیاستم «طرفدار آمریکا» توصیف کنم. ⬅️ بنن مشاور وقت راهبردی ترامپ و پریبس رئیس سابق ستاد کارکنان کاخ سفید با تماس و ارسال پیام، از من خواستند تا برای قبول سِمتی به کاخ سفید بروم؛ سعی داشتند راهی برای حل‌وفصل اختلافات میان ترامپ از یک سو، و مک‌مستر [مشاور امنیت ملی وقت ترامپ] و تیلرسون [وزیر خارجه وقت آمریکا] از سوی دیگر، پیدا کنند. ملموس‌ترین مشکل، ایران بود؛ به طور خاص توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵؛ همان توافقی که اوباما آن را (به همراه برنامه خدمات درمانی اوباماکر ) مهم‌ترین دستاورد خود می‌دانست. ( منظور توافق برجام است) 👈👈 روند شکل‌گیری و تدوینِ این توافق، بد، مذاکره و پیش‌نویس آن نفرت‌انگیز، و مفاد آن کاملاً به نفع ایران بود؛ غیرقابل‌اجرا، غیرقابل‌راستی‌آزمایی و به لحاظ مدت و گستره موضوعات، ناقص بود ✳️ اگرچه ادعا می‌شد که توافق هسته‌ای، تهدید ناشی از برنامه تسلیحات هسته‌ای ایران را برطرف می‌کند، اما ابداً چنین چیزی نبود. اتفاقاً بعکس، با ایجاد سرابی از حل‌وفصل مسئله، افکار جامعه جهانی را از خطرات این برنامه منحرف می‌کرد، تحریم‌های اقتصادی‌ای را برمی‌داشت که خسارت‌های قابل‌توجهی به اقتصاد ایران زده بودند، و به تهران این امکان را می‌داد تا عملاً بدون هیچ مانعی به کار خود ادامه دهد. به علاوه، این توافق تهدیدات دیگری که از جانب ایران مطرح می‌شد را به طور جدی حل‌وفصل نمی‌کرد: برنامه موشک‌های بالستیک (اقدامی نه چندان مخفیانه برای ساخت موشک‌هایی با قابلیت حمل سلاح هسته‌ای)؛ تداوم نقش این کشور به عنوان بانک مرکزیِ تروریسم بین‌المللی؛ و دیگر فعالیت‌های مخرب آن در منطقه از طریق مداخله و قدرت روزافزونِ نیروی قدس (شاخه نظامیِ خارجی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) در عراق، سوریه، لبنان، یمن و جاهای دیگر. 👈آیت‌الله‌های تندروی تهران با آزاد شدن از فشار تحریم‌ها، دریافت ۱۵۰ میلیون دلار «پول نقد روی تخته‌های چوبی » در هواپیمای باری ( قضیه مربوط به آزادی جیسون رضائیان که در فیلم مشاهده فرمودید)، و آزاد شدن حدود ۱۵۰ میلیارد دلار از دارایی‌هایشان در سراسر جهان، دوباره مشغول به کار شدند. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 2 🔰 ترامپ و دیگر نامزدهای حزب جمهوری‌خواه در سال ۲۰۱۶، کارزاری را علیه «برنامه جامع اقدام مشترک» (نامِ قلمبه و رسمی توافق ایران) به راه انداختند و این عقیده به طور گسترده وجود داشت که پس از سوگند ریاست‌جمهوری وی، مراسم نیایش و خاکسپاری این توافق نیز برگزار خواهد شد.!!!!!!!! ✳️ . اما ترکیبِ تیلرسون، متیس [وزیر دفاع وقت آمریکا] و مک‌مستر، اقدامات ترامپ برای رهایی از این توافق مصیبت‌بار را خنثی کردند و تحسین رسانه‌ها را به عنوان «محور بالغ‌ها» به دست آوردند؛ محوری که ترامپ را از غرق شدن در فانتزی‌های جنون‌آمیزش بازمی‌داشت. اما ای‌کاش واقعاً می‌دانستند [چه کار دارند می‌کنند]. در واقع، اقدامات آن‌ها از نظر بسیاری از حامیان ترامپ، به معنای جلوگیری از عمل وی به وعده‌هایی بود که به رأی‌دهندگان داده بود. اشتباه مک‌مستر هم این بود که مخالفِ استفاده از عبارت «تروریسم اسلامیِ افراطی» برای توصیف چیزهایی بود مانند... تروریسم اسلامیِ افراطی ⬅️ من درباره [سیاست دولت در قبال] ایران، اصرار داشتم که ترامپ گام‌هایش در جهت خروج از توافق هسته‌ای را محکم بردارد و به او توضیح دادم که چرا استفاده از نیروی نظامی علیه برنامه هسته‌ای ایران می‌تواند تنها راه‌حل پایدار برای ما باشد. بدون این‌که من چیزی [درباره اقدام نظامی اسرائیل علیه تأسیسات هسته‌ای ایران] گفته باشم، ترامپ گفت: «به بی‌بی [نتانیاهو] بگو اگر از نیروی نظامی [علیه برنامه هسته‌ای ایران] استفاده کند، من از او حمایت خواهم کرد. من این را به او گفته‌ام، اما تو هم دوباره بگو.» ( این اعتراف نشان می دهد آنها واقعا قصد حمله به ایران را داشتند ، اما کیست که نداند قدرت دفاعی ایران و سخنرانی های حماسی مقام معظم رهبری و حضور مردم در صحنه ، مانع از این کار شد ) 🌀 ایران همچنان مشهودترین نقطه جوش دولت بود و ماه جولای، ترامپ برای دومین بار باید تصمیم می‌گرفت آیا پایبندی ایران به توافق هسته‌ای را تأیید کند یا نه. تصمیم ترامپ برای تأیید پایبندی ایران در مرتبه اول، اشتباه بود و حالا ترامپ در آستانه تکرار این اشتباه قرار داشت. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 3 🔰 نیویورک‌تایمز به نقل از یکی از مقامات کاخ سفید گزارش داد که یک تقابل حدوداً یک ساعته میان ترامپ از یک سو، و متیس، تیلرسون و مک‌مستر از سوی دیگر، در خصوص موضوع تأیید پایبندی به وجود آمده و به این ترتیب آن‌چه که من پیشاپیش شنیده بودم، تأیید شد. منابع دیگر نیز همین را می‌گفتند. ترامپ نهایتاً زیرِ بار رفت، اما نه با خوشحالی؛ و تنها وقتی یک بار دیگر از مشاورانش خواست گزینه‌های دیگری در اختیارش بگذارند و آن‌ها گفتند هیچ گزینه دیگری وجود ندارد. بنن به من پیام داد: «رئیس‌جمهور خیلی خوشش آمد... مقاله‌ات او را درباره ایران شارژ کرد.» ✳️ با خودم فکر کردم حیف است طرحی که برای ایران نوشته‌ام پَرپَر شود. به همین دلیل به «ریچ لوری» سردبیر نشنال‌ریویو پیشنهاد دادم که آن را منتشر کند و او در انتهای ماه آگوست این کار را انجام داد . جواد ظریف، وزیر خارجه ایران، فوراً طرح من را «شکستی بزرگ برای واشینگتن» خواند و آن را محکوم کرد . می‌دانستم که مسیر درستی را در پیش گرفته‌ام. 🌀 با این حال هنوز خبری از ترامپ نبود، اگرچه موعد تأیید مجدد پایبندی ایران به توافق، که طبق قانون می‌بایست هر ۹۰ روز انجام می‌شد، در ماه اکتبر بود. کاخ سفید اعلام کرد که ترامپ ۱۲ اکتبر، سخنرانی مهمی درباره ایران خواهد داشت. بنابراین من تصمیم گرفتم خجالت را کنار گذاشته و برای درخواست ملاقات، با وسترهوت تماس بگیرم. مدتی قبل، گزارش شده بود که تیلرسون ترامپ را «یک حرام‌زاده احمق» خوانده است؛ و او هم از تکذیب صریحِ این مسئله خودداری می‌کرد. ⬅️ . ترامپ اواخر بعدازظهر ۱۲ اکتبر (یک روز قبل از سخنرانی‌اش که به روز جمعه، سیزدهم اکتبر موکول شده بود) با من تماس گرفت تا با هم صحبت کنیم. گفت: «من و تو در مورد توافق ایران هم‌نظر هستیم؛ شاید تو کمی سخت‌گیرتر از من باشی، اما هر دوی‌مان مثل هم فکر می‌کنیم.» من جواب دادم که از اخبار رسانه‌ها فهمیده‌ام که او احتمالاً [پایبندی] ایران را تأیید نخواهد کرد، اما همچنان در توافق باقی خواهد ماند و گفتم دست‌کم این می‌تواند گامی روبه‌جلو باشد. پیشنهاد دادم تا در زمان دیگری که وقت بیش‌تری داشته باشیم، درباره این موضوع بیش‌تر صحبت کنیم. ترامپ گفت: «صددرصد؛ صددرصد. نظر تو را می‌دانم. من به دقت به حرف‌های تو توجه می‌کنم.» از او خواستم اگر ممکن است در بخشی از سخنرانی خود این مطلب را اضافه کند که 👈👈توافق ایران ۲۴ ساعت شبانه‌روز و ۷ روز هفته تحت بازبینی است ( چقدر ذلت بار برای ما ایرانی ها !!!!!) و هر زمان امکان لغو آن وجود خواهد داشت (به این ترتیب دیگر نیازی نبود برای اقدام بعدی در جهت خروج از توافق، ۹۰ روز صبر کنیم؛ و موضوع دعوا، از «تأیید پایبندی» که حامیان توافق ترجیح می‌دادند، مستقیماً به «خروج از توافق» تغییر می‌کرد). در مورد ادبیات سخنرانی ترامپ نیز صحبت کردیم؛ و ترامپ همزمان نکاتی را به کارمندان دیگری که در اتاق بودند، دیکته می‌کرد. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 4 🔰 تبادل نظر و درباره !!! 👈 سپس ترامپ موضوع سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را مطرح کرد و پرسید آیا آن را به عنوان یک سازمان تروریست خارجی در لیست سیاه قرار دهد تا از این طریق، در معرض مجازات‌ها و محدودیت‌های بیش‌تری قرار گیرد یا نه. من اصرار کردم که به خاطر کنترل این سازمان بر برنامه هسته‌ای و موشک‌های بالستیک ایران و همین‌طور حمایت گسترده آن از تروریسم اسلامیِ افراطی، اعم از شیعه و سنی، حتماً این کار را انجام دهد. ترامپ گفت شنیده است که ایران از این تحریم به طور خاص به شدت عصبانی خواهد شد و ممکن است واکنش شدیدی علیه نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه داشته باشد؛ که بعداً فهمیدم این موضعِ متیس بوده است. اما استدلال او درست نبود؛ حتی اگر نظریه متیس هم درست بود، باز هم راه‌حلش این بود که یا محافظت بیش‌تری از نیروهای خود به عمل آوریم و یا آن‌ها را به منظور تمرکز بر تهدید اصلی، یعنی ایران، عقب بکشیم. نهایتاً تقریباً دو سال طول کشید تا سپاه پاسداران به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی شود، که مقاومت شدید بروکراسی مستحکم [آمریکا] را نشان می‌دهد. 🌀 همچنین ترامپ گفت که فکر می‌کند باید در مورد 👈 کره شمالی نیز صحبت کند که من تأکید کردم این کار را انجام دهد. روز جمعه، گفت: «افراد زیادی هم هستند که معتقدند ایران با کره شمالی تعامل دارد. من به سازمان‌های اطلاعاتی دستور می‌دهم تحلیل کاملی در این‌باره، فراتر آن‌چه تا کنون بررسی کرده‌اند، انجام داده و نتایج آن را در گزارشی به من ارائه دهند .» خیلی خوشحال شدم. گفتم مشتاقانه منتظر صحبت دوباره با او هستم و ترامپ گفت «قطعاً.» (بعد از آن، در ماه نوامبر و روز تولد من، که مطمئنم کاملاً تصادفی بود، ترامپ کره شمالی را مجدداً به فهرست حامیان دولتی تروریسم اضافه کرد؛ در حالی که دولت بوش [پسر]، رئیس‌جمهور ۴۳م به اشتباه این کشور را از این فهرست حذف کرده بود.) 👈 البته مثل اینکه اینجا آقای بولتون فراموش کرده که همین بوش پسر ، صراحتا گفت ایران و عراق و کره شمالی ، محور شرارت هستند! ✳️ به نظرم در تماس با ترامپ چهار موضوع به نتیجه رسید: (۱) اعلام این‌که توافق ایران تحت بازبینی مستمر قرار داشته و در هر زمانی در معرض خروج آمریکا خواهد بود؛ ( چقدر ذلت بار ) (۲) مطرح کردن ارتباط میان ایران و کره شمالی؛ (۳) تصریح بر این‌که سپاه پاسداران باید به عنوان یک سازمان تروریستی خارجی در نظر گرفته شود؛ و (۴) گرفتن قول مجدد در مورد ملاقات با ترامپ بدون نیاز به موافقت دیگران. اتفاقاً از آن‌جایی که تماس ما روی حالت بلندگو بود، همه این موضوعات برای تمام افرادی هم که با او در دفتر بیضی حضور داشتند، روشن شد. راستش، نمی‌دانستم اگر آن زمان عضو کابینه بودم، قبل از چنین سخنرانی‌ای، آیا کار دیگری جز یک تماس تلفنی، چند ساعت قبل، آن هم از بیرون [از کاخ سفید]، از دستم برمی‌آمد یا نه. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 5 🔰بولتون درباره ایران و کره شمالی با حرف می زند ⬅️ اوایل دسامبر، ترامپ با عمل به وعده‌ای که در سال ۲۰۱۶ داده بود، اورشلیم [بیت‌المقدس] را به عنوان پایتخت اسرائیل معرفی و اعلام کرد که سفارت آمریکا را به آن‌جا منتقل خواهد کرد. چند روز قبل با من تماس گرفته بود و من از این طرح حمایت کردم؛ اگرچه او به وضوح پیشاپیش تصمیم خود را گرفته بود. این اقدام باید مدت‌ها قبل انجام می‌شد؛ و بر خلاف پیش‌بینی‌های متعدد «کارشناسان» محلی، به هیچ عنوان در «افکار عمومی عربی» بحران ایجاد نکرد. بیش‌تر کشورهای عربی توجه خود را به تهدید واقعی معطوف کرده بود، که ایران بود، نه اسرائیل. ✳️ به دفتر بیضی رفتیم و ترامپ هم تقریباً بلافاصله، همراه پنس [معاون اول ترامپ]، آمد. بعد از سلام و احوال‌پرسی، پنس رفت، و من و کِلی روبه‌روی ترامپ که پشت میز «رزولوت» [میز کار رئیس‌جمهور آمریکا] بود، نشستیم. از اقدام ترامپ در انتقال سفارت به اورشلیم استقبال کردم؛ و به سرعت به موضوع👈 ایران و کره شمالی پرداختیم. من برخی ارتباطات میان این دو دولت سرکش را توضیح دادم، از جمله فروش موشک‌های اسکاد کره شمالی به ایران بیش از ۲۵ سال پیش؛ آزمایش مشترک موشکی دو کشور در ایران پس از سال ۱۹۹۸ (به دنبال اعتراض ژاپنی‌ها پس از فرود یک پرتابه در اقیانوس آرام در شرق ژاپن، پیونگ‌یانگ تعلیق پرتاب‌های آزمایشی از شبه‌جزیره را اعلام کرده بود)؛ و هدف مشترک آن‌ها در ساخت موشک‌هایی با قابلیت حمل سلاح هسته‌ای. ( البته موشک با قابلیت حمل سلاح هسته ای به معنای ساخت سلاح هسته ای نیست ، دقت شود !) کره شمالی در سوریه نیز مشغول ساخت رآکتوری بود که اسرائیل ماه سپتامبر سال ۲۰۰۷ آن را نابود کرده بود ؛ تقریباً قطعاً ایران هزینه ساخت این رآکتور را تأمین کرده بود؛ و من به ترامپ توضیح دادم که تهران چگونه می‌تواند هر آن‌چه را می‌خواهد، در زمان مناسب، از کره شمالی خریداری کند (اگر پیشاپیش این کار را انجام نداده باشد). 💠 در حالی که رئیس‌جمهور بنا به الزام قانونی باید به زودی یک بار دیگر در مورد بازگشت یا عدم بازگشت تحریم‌های پیش از توافق با ایران تصمیم‌گیری می‌کرد، من تصمیم گرفتم عقب بنشینم و چیزی نگویم. اگر می‌خواستند، می‌دانستند چه‌طور می‌توانند با من تماس بگیرند؛ اما هیچ‌کس تماسی نگرفت. ترامپ کاری را که ماه اکتبر انجام داده بود، تکرار کرد؛ جلوی بازگشت مجدد تحریم‌ها را گرفت، اما پایبندی ایران به توافق را تأیید نکرد. به این ترتیب هیچ پیشرفتی [به سوی خروج آمریکا از توافق] حاصل نشد. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 6 🔰 کره شمالی و آمریکا ، آماده دیدار تاریخی !!! 🔰 اعتراف بولتون که نظراتشان درباره ساخت سلاح هسته ای توسط ایران، فقط بر اساس شایعات و احتمالات است ⬅️ شش مارس، باز هم با ترامپ دیدار کردم. در فرصتی که در لابیِ بال غربی [بخشی از مجموعه کاخ سفید] منتظر بودم، داشتم از تلویزیون می‌دیدم که خبرنگاران از ترامپ پرسیدند دلیل آمادگی کره شمالی برای مذاکره با آمریکا چیست؛ و ترامپ با خوشحالی جواب داد: «من.» ا میدوار بودم بداند که کره شمالی واقعاً نگران است که او (بر خلاف اوباما) در صورت لزوم، آمادگی استفاده از قدرت نظامی را دارد. حدود ساعت ۴:۴۰ به دفتر بیضی رفتم و یک بار دیگر در مقابل میزِ کاملاً خالیِ «رزولوت» [میز کار رئیس‌جمهور، که هیچ کاغذ یا یادداشتی روی آن نبود که نشان دهد یک کشور از پشت این میز اداره می‌شود] نشستم. با ورود «کِلی » [رئیس وقت ستاد کارکنان کاخ سفید]، ترامپ از من پرسید: «من درخواست این جلسه را داده بودم یا تو؟» گفتم من درخواست دادم؛ گفت: «فکر می‌کردم من خواسته بودم؛ اما خوشحالم که آمدی، چون می‌خواستم تو را ببینم.» 🌀 صحبت‌هایمان را با کره شمالی آغاز کردیم. به او توضیح دادم که فکر می‌کنم کیم جونگ‌اون سعی دارد برای به پایان رساندن کارهای نسبتاً اندک (اما ضروری) باقی‌مانده برای دستیابی به قابلیت ساخت سلاح هسته‌ایِ عملیاتی، زمان بخرد. این به این معنا بود که کیم جونگ‌اون، حالا دیگر به طرز ویژه‌ای از استفاده‌ی آمریکا از قدرت نظامی واهمه داشت؛ می‌دانست که تحریم‌های اقتصادی به تنهایی نمی‌تواند او را از دست یافتن به هدفش بازدارد. خیلی مطمئن نبودم که ترامپ متوجه این موضوع شده باشد، اما گزارش‌هایی را نیز در مورد فروش تجهیزات ساخت و مواد اولیه سلاح‌های شیمیایی به سوریه توسط کره شمالی ، احتمالاً با هزینه ایران، ارائه کردم. ( آقای بولتون ، سند حرفت کو که همه جا بیخود و بی جهت پای ایران را باز می کنی؟؟؟) 👌 البته این بولتون حق هم داره گیج بزنه ! با صراحت می گفت جمهوری اسلامی ایران 40 سالگی خودش رو نمی بینه! اما حالا دید که دیده ! ⬅️ در صورت صحت این گزارش‌ها، این رابطه می‌توانست برای کره شمالی و ایران بسیار مهم و حیاتی باشد و نشان می‌داد که پیونگ‌یانگ تا چه حد خطرناک است؛ امروز سلاح شیمیایی می‌فروخت و به زودی دست به فروش سلاح‌های هسته‌ای می‌زد. از ترامپ خواستم تا از این استدلال برای توجیه خروج از توافق هسته‌ای ایران و اتخاذ مواضع شدیدتر علیه کره شمالی استفاده کند. کِلی هم موافقت کرد و از من خواست همچنان به اقداماتم در انظار عمومی ادامه بدهم؛ به او اطمینان دادم این کار را خواهم کرد. ( خود این اعتراف نشان می دهد که آنها فقط بر اساس یک سری شایعات و احتمالات درباره برنامه هسته ای ایران ، نظر می دهند!) 🔰 ترامپ در مورد توافق هسته‌ای ایران گفت: «نگران نباش؛ من از این توافق خارج خواهم شد. گفته‌ام باید آن را اصلاح کنند، اما چنین اتفاقی رخ نخواهد داد.» ( منظور خروج از برجام است که بعدا اتفاق افتاد ) ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 7 🌀 تمرکز بر روی برنامه های هسته ای 🔰 تمرکزم روی ایران بود و با توجه به این‌که موعد تصمیم بعدی در خصوص تمدید یا عدم تمدید معافیت‌های تحریمی، ۱۲ می بود، این فرصت را پیدا کردم تا برای موضوع خروج [از توافق] فشار بیاورم. پمپئو سه‌شنبه عصر از فلوریدا با من تماس گرفت و در مورد آن‌چه باید درباره توافق هسته‌ای انجام می‌شد کلی آسمان و ریسمان به هم بافت. نمی‌توانستم تشخیص بدهم که هنوز به خاطر فرآیند سخت تأیید صلاحیتش عصبی است (که البته کاملاً قابل‌درک بود) یا اعضای وزارت خارجه که از احتمال خروج ما از توافق شدیداً مضطرب شده بودند، او را به بازی گرفته‌اند. 💠 بعد از گفت‌وگویی سخت و گاهی همراه با عصبانیت در مورد انتقادهای اجتناب‌ناپذیر از سوی افراد اخلاق‌مدار علیه تصمیم به خروج از توافق، پمپئو گفت از وزارت خارجه خواهد خواست تا پیامدهای ناشی از خروج ما را با دقت بیش‌تری مورد بررسی قرار دهد؛ کاری که اعضای وزارت خارجه تا آن زمان با سرسختی در برابر انجامش مقاومت کرده بودند. نگران بودم که عصبانیت آشکار پمپئو در مورد از میان بردن توافق هسته‌ای ایران منجر به تأخیر بیش‌تر در این تصمیم شود. با توجه به این‌که بوروکراسی دولتی از این عدم قطعیت استفاده می‌کرد تا از نابودی یک توافق بین‌المللی مقدس دیگر ممانعت به عمل آورد، تردید در سطوح سیاسی دولت می‌توانست مهلک باشد. ✳️ ترامپ بقیه هفته را در فلوریدا ماند،👈 اما من در واشینگتن بر ایران تمرکز کرده بودم. مدت‌ها بر این باور بودم که تهدید هسته‌ای ایران، با این‌که به لحاظ عملیاتی به اندازه کره شمالی پیشرفته نیست، اما می‌تواند به همان اندازه، و بلکه به طور بالقوه بیش‌تر از آن، خطرناک باشد، 👈👈به این دلیل که اهداف مذهبی و انقلابی، انگیزه رهبران ایران را شکل می‌دهند. برنامه هسته‌ای تهران (به علاوه فعالیت‌های آن در زمینه سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیک) و قابلیت‌های موشک‌های بالستیک آن، ایران را به تهدیدی منطقه‌ای و جهانی تبدیل می‌کرد. در خاورمیانه‌ای که پیشاپیش دچار تنش بود، پیشرفت ایران در حوزه هسته‌ای، الهام‌بخش دیگران (ترکیه، مصر و عربستان سعودی) شده بود تا اقداماتی را با هدف نهاییِ دستیابی به قابلیت‌های سلاح‌های هسته‌ای انجام دهند؛ و این مدرکی بود که نشان می‌داد پدیده اشاعه هسته‌ای در جریان است. همچنین وجه تمایز نه‌چندان خوشایند ایران، این بود که این کشور بانک مرکزیِ تروریسم بین‌المللی هم بود؛ با سابقه‌ای فعال، به خصوص در خاورمیانه، شامل حمایت از گروه‌های تروریستی با سلاح و منابع مالی، و به‌کارگیری قابلیت‌های نظامی متعارفش در کشورهای خارجی برای کمک به اهداف استراتژیکش. و با گذشت چهل سال، هیچ نشانه‌ای از فروکش کردن تب انقلاب اسلامی ایران در رهبران سیاسی و نظامی آن دیده نمی‌شود. ( جالب هست که خود اعتراف میکنه ، آرمان های انقلاب هنوز در سران انقلاب دیده میشه بعد از 40 سال ! ) ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 8 🔰 مکرون، ۲۴ آوریل، برای اولین بار پس از تشکیل دولت ترامپ به آمریکا سفر کرد؛ سفری مملو از مراسمات تشریفاتی که حتماً حتی فرانسوی‌ها را هم تحت تأثیر قرار داد... پیش از جلسه دونفره ترامپ و مکرون در دفتر بیضی، رسانه‌ها برای گرفتن عکس‌های مرسوم و پرسیدن سؤال وارد شدند. ترامپ توافق ایران را «احمقانه»، «مضحک» و چیزهایی از این دست توصیف کرد نمی‌دانستم این‌بار مردم این حرف‌ها را جدی می‌گیرند یا نه. بعد از خارج شدن خبرنگاران از دفتر بیضی، ترامپ و مکرون به تنهایی گفت‌وگو کردند که بیش از حد انتظار طول کشید و عمده این زمان (آن‌طور که ترامپ بعداً به من گفت) صرف توضیحات وی به مکرون در مورد خروج ما از توافق ایران شد 👈مکرون تلاش کرد ترامپ را متقاعد کند تا از توافق خارج نشود، اما کاری از پیش نبرد. در عوض تلاش کرد ترامپ را برای مذاکرات بزرگ‌تری در چارچوب «محورهای چهارگانه» به دام بیندازد؛ مذاکراتی که در جلسه‌ای گسترده‌تر و پس از گفت‌وگوی دونفره ترامپ و مکرون، در اتاق کابینه درباره آن صحبت شد. (این چهار محور عبارت بودند از: مدیریت برنامه هسته‌ای ایران برای حال؛ مدیریت آن در آینده؛ برنامه موشک‌های بالستیک ایران؛ و امنیت و صلح در منطقه) 🌀 مکرون سیاستمدار باهوشی بود و سعی داشت شکستی آشکار را به چیزی تبدیل کند که از دیدگاه وی دست‌کم تا حدی مثبت به نظر می‌رسید. او که در مدت جلسه تقریباً به طور کامل به انگلیسی صحبت کرد، بدون هیچ ابهامی در مورد توافق گفت: «هیچ‌کس معتقد نیست که این توافق، کامل است » و تأکید کرد که باید در جهت «یک توافق جامع جدید» مبتنی بر همان چهار محور تلاش کنیم. در جریان جلسه، ترامپ نظر من را در مورد توافق ایران خواست. من گفتم این توافق مانع از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای نخواهد شد و امکان ندارد که بتوان ایرادات اساسی توافق را «اصلاح» کرد. من با آگاهی از تمایل شدید ترامپ به معامله در هر موضوعی، به جمله مشهور آیزنهاور [رئیس‌جمهور سابق آمریکا] اشاره کردم که گفته بود: «اگر نمی‌توانید مشکلی را حل کنید، آن را بزرگ کنید» ؛ و گفتم فکر می‌کنم این همان کاری است که مکرون دارد انجام می‌دهد. این کار را می‌توانستیم بعد از خروج از توافق و وضع مجدد تحریم‌ها بیش‌تر مورد بررسی قرار دهیم؛ منوچین [وزیر خزانه‌داری آمریکا] هم تأکید کرد که برای بازگرداندن تحریم‌ها «کاملاً آماده» هستیم. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 9 🔰 ترامپِ بسازوبفروش‌کار 😂گفت: «روی پِیِ بد، نمی‌شود [ساختمانِ خوب] ساخت. جان کری توافق بدی کرده است. نمی‌گویم چه کار می‌خواهم بکنم، اما اگر به این توافق پایان بدهم، مقدمات انجام یک توافق جدید را در اختیار خواهم داشت. ( همان چیزی که در رسانه ها بارها شنیدید که ترامپ پیشنهاد مذاکرده مجدد داده) 👈 ترجیح می‌دهم به جای آن‌که از خیرش بگذرم [و توافق ناقصی را بپذیرم]، همه چیز را از اول حل کنم.» گفت باید «به جای اصلاح یک توافق بد، یک توافق جدید بکنیم.» (مکرون بعداً در تماسی به ترامپ گفته بود که مشتاق است به سرعت برای رسیدن به توافقی جدید تلاش کنیم، که البته ترامپ به آن اهمیتی نداد.) 👈 پس معلوم می شود فرانسه هم چقدر مکار و حیله گر است 🔰 پس از آن، جلسه به تجارت و موضوعات دیگر پرداخت و حدود ساعت ۱۲:۲۵ برای آمادگی جهت برگزاری کنفرانس مشترک خبری به پایان رسید. در این کنفرانس، نه ترامپ و نه مکرون چیز جدید یا متفاوتی در مورد ایران بیان نکردند، اگرچه، ترامپ گفت: «هیچ‌کس نمی‌داند من چه کار می‌خواهم بکنم... البته، آقای رئیس‌جمهور [مکرون]، شما می‌توانید حدس خیلی خوبی در این‌باره بزنید.» ✳️ مدتی بعد، با اعلام موافقت متیس [وزیر دفاع وقت آمریکا] در تاریخ ۲۵ آوریل، گام بسیار بزرگی در جهت آماده‌سازی برای خارج شدن از توافق برجام برداشته شد. متیس گفت: «اگر شما تصمیم به خروج دارید، من هم می‌توانم با این تصمیم کنار بیایم» ؛ حمایتی که اگرچه چندان مشتاقانه نبود، اما دست‌کم نشان می‌داد که متیس تا سر حد مرگ برای این موضوع نخواهد جنگید. با این حال، متیس در هر فرصتی که به دست می‌آورد، مخالفت خود با خروج از توافق را تکرار می‌کرد؛ و ترامپ چند روز بعد قاطعانه به وی می‌گفت: «نمی‌توانم در توافق بمانم.» این جمله به صراحت نشان می‌داد که ما از توافق خارج خواهیم شد. 🌀 صبح ۲۵ آوریل، ترامپ یک بار دیگر به من تأکید کرد که می‌خواهد منوچین کاملاً آماده باشد تا بعد از خروج از توافق، «سنگین‌ترین تحریم‌های ممکن» را وضع کنیم. آن روز صبح با اتین نیز ملاقات کردم و به وضوح فهمیدم که مکرون آن‌چه را که در جلسه دونفره‌اش با ترامپ گذشته، به طور کامل به طرف فرانسوی انتقال نداده است. این خبر فوق‌العاده بود، زیرا به این معنا بود که مکرون، صحبت‌های ترامپ در مورد خروج قریب‌الوقوع ما از توافق را کاملاً متوجه شده است. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 10 🔰 نشست ۲۷ آوریلِ ترامپ و مرکل یک «دیدار کاری» بود و نه «دیدار دولتی»؛ به همین دلیل هم به اندازه سفر مکرون باشکوه برگزار نشد. دیدار دونفره ترامپ و مرکل فقط پانزده دقیقه طول کشید و بعد از آن جلسه بزرگ‌تری در اتاق کابینه برگزار شد. ترامپ این جلسه را با گلایه از آلمان به خاطر «غذا دادن به هیولا» (یعنی روسیه) از طریق خط لوله نورد استریم ۲ آغاز کرد و در ادامه، موضوع را به اتحادیه اروپا کشید، که به اعتقاد او رفتار وحشتناکی با آمریکا داشت. برای من روشن بود که از نظر ترامپ، آلمان اسیر روسیه شده است. ترامپ همچنین جمله‌ای را به کار برد که من بعداً بارها آن را شنیدم «اتحادیه اروپا بدتر از چین است، فقط کوچک‌تر است ». ( این عبارت نشان می دهد که برای ، حتی دوستانش هم مهم نیستند و اگر موقعیتش پیش بیاید، همین دوستانش را هم قربانی می کند) به علاوه، ترامپ گفت اتحادیه اروپا تشکیل شده تا از آمریکا بهره‌کشی کند، که مرکل (به زبان انگلیسی، چنان‌که در تمام طول جلسه حرف زده بود) با این نظر ترامپ مخالفت کرد. ✳️ ایران نیز جسته‌وگریخته مورد اشاره قرار گرفت. مرکل از ما خواست در توافق [برجام] باقی بمانیم و ترامپ با بی‌تفاوتی واکنش نشان داد. در کنفرانس خبری، ترامپ در مورد ایران گفت: «دست آن‌ها به سلاح هسته‌ای نخواهد رسید»؛ همین. روز بعد، با حمله‌ای که ظاهراً اسرائیل به مواضع ایران در سوریه کرد ، روز پرماجراتری [از روز نشست ترامپ و مرکل] بود. متیس [وزیر دفاع وقت آمریکا] و برخی دیگر در پنتاگون نگران بودند که این حمله موجب انتقام‌گیری ایرانی‌ها از نیروهای آمریکایی (احتمالاً از طریق گروه‌های شبه‌نظامی شیعه وابسته‌شان در عراق) شود. خبری از انتقام‌جویی نشد، و البته کلاً هم به نظر نمی‌رسید ترامپ از این بابت نگرانی داشته باشد. نظرش درباره ایران را که با نتانیاهو در میان می‌گذاشت، گفت کل این توافق [هسته‌ای] بر پایه دروغ بنا شده و ایران، آمریکا را احمق فرض کرده است؛ و اسرائیل می‌تواند هر وقت که دلش خواست این توافق را علناً مورد انتقاد قرار دهد؛ کاری که البته نتانیاهو پیشاپیش فعالانه مشغول آن بود. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 11 ✳️ طی روزهای بعد، بی‌سروصدا به منوچین [وزیر خزانه‌داری آمریکا]، «هیلی » [نماینده وقت آمریکا در سازمان ملل]، «کوتس » [مدیر اطلاعات ملی]، «هسپل » [رئیس سی‌آی‌ای] و مقامات دیگر، تأکید کردم که همه شواهد نشان از خروج آمریکا از توافق ایران در اوایل ماه می دارد و همه ما باید به فکر پرده‌برداری مناسب از این تصمیم و انجام اقدامات تکمیلی در حوزه‌های مربوط به خودمان باشیم. منوچین اصرار داشت که برای بازگرداندن تحریم‌ها به شش ماه زمان نیاز دارد، که برای من قابل‌درک نبود. چرا نمی‌شد تحریم‌هایی را که مجدداً وضع شده‌اند، فوراً لازم‌الاجرا اعلام کرد؛ به استثنای یک مهلت کوتاه، مثلاً سه ماهه، برای آن‌که کسب‌وکارها بتوانند تغییرات لازم را در قراردادهای امضاشده‌شان بدهند یا کارهایی از این دست؟ مشکل همیشگی وزارت خزانه‌داری در دوره وزارت منوچین همین بود. به نظر می‌رسید همان‌قدر که اِعمال مجدد تحریم‌ها برایش مهم است، کاهش تأثیر آن‌ها هم برایش اهمیت دارد. تعجبی ندارد که ایران، کره شمالی و کشورهای دیگر، تا این حد در دور زدن تحریم‌ها مهارت داشتند؛ با این رویکرد منوچین (که اساساً شبیه به رویکرد دوران اوباماست)، زمان زیادی برای آماده شدن داشتند. 🔰 پمپئو در مورد اجرایی کردن بلافاصله تحریم‌ها با من هم‌عقیده بود. ما دو نفر پیروزی کوچکی هم کسب کردیم؛ منوچین مهلت «قطع همکاری» [میان کمپانی‌های بین‌المللی با ایران] را برای اکثر کالاها و خدمات، از ۱۸۰ روز به ۹۰ روز کاهش داد، به استثنای نفت و بیمه، که منوچین همان ۱۸۰ روز را برای آن‌ها در نظر گرفت. البته با توجه به این‌که مهم‌ترین جنبه اقتصادی تحریم‌ها فروش نفت بود، عقب‌نشینی منوچین چندان قابل‌توجه نبود. به علاوه، این مهلت صرفاً برای قطع همکاری‌های کنونی نبود، بلکه عقد قراردادهای جدید و عمل به آن‌ها نیز در این فرصت بدون هیچ ممنوعیتی ممکن بود. ( اینجا حرف مقام معظم رهبری اثبات می شود که مدام تاکید دارند اقتصاد کشور ، بدون نفت اداره شود ، خود علنا اعلام می کند مهمترین جنبه تحریم، بحث نفت بوده است ) 🌀 من جانسون را ۹ صبح روز دوشنبه در دفتر خودم ملاقات کردم. اولین دیدار ما به سال ۲۰۱۷ در لندن بازمی‌گشت که در آن به طور مفصل در مورد ایران و کره شمالی صحبت کرده بودیم. پس از مرور جلسات اخیر ترامپ با مکرون و مرکل، و طرح «محورهای چهارگانه» مکرون ، جانسون گفت دولت انگلیس هم مسئله [نواقص برجام] را در چارچوب مشابهی بررسی کرده است. گفتم خوشحال می‌شوم که این طرح را «محورهای چهارگانه جانسون» بنامم؛ و همه به نشانه موافقت، خندیدیم. جانسون نیز، مانند مکرون، تأکید داشت که انگلیس کاملاً نسبت به نقاط ضعف توافق موجود واقف است؛ مسئله‌ای که می‌توانست برای بسیاری از حامیان توافق که هنوز آن را می‌پرستیدند، غافلگیرکننده باشد به جانسون توضیح دادم که چرا خروج آمریکا از توافق به زودی اعلام خواهد شد؛ اگرچه با شناختی که از ترامپ داشتم، نگفتم که این اتفاق برای روز بعد برنامه‌ریزی شده است. قرار نبود بعد از خروج از توافق صرفاً در انفعال فرو برویم، بلکه می‌خواستیم همه تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای را که به موجب توافق به حالت تعلیق درآمده بودند، مجدداً اِعمال کنیم. موقع خداحافظی، به جانسون یادآوری کردم که تابستان سال گذشته گفته بودم که می‌خواهم در مورد برگزیت به آن‌ها کمک کنم، و هنوز هم آماده‌ام این کار را بکنم؛ اگرچه تا پیش از این فرصت زیادی برای صحبت در این مورد نداشته‌ایم. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 12 🔰 ابتدا با «سِدویل » [مشاور امنیت ملی انگلیس] درباره گفت‌وگویم با جانسون صحبت کردم، و بعد با «اتین ،مشاور دیپلماتیک رئیس‌جمهور فرانسه] تماس تلفنی داشتم. اتین در طول تماس، یک‌باره گفت ترامپ همین الآن توئیت جدیدی منتشر کرده و متن آن این است: 👈 فردا ساعت ۲ بعدازظهر تصمیمم در مورد توافق ایران را از کاخ سفید اعلام خواهم کرد. ✳️ خودِ روز عملیات، ترامپ ساعت هشت و نیم صبح با شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهور چین، تماس گرفت و درباره موضوعات مختلفی از جمله کره شمالی با وی صحبت کرد. ترامپ به شی گفت به زودی بیانیه‌ای در مورد ایران صادر خواهد کرد، و به شکلی تقریباً بچگانه پرسید آیا شی می‌خواهد بداند که او در این بیانیه چه خواهد گفت یا نه. شی که کاملاً دست ترامپ را خوانده بود، گفت به نظر می‌رسد خود او دلش می‌خواهد بگوید که بیانیه‌اش درباره چیست. ترامپ هم که احساس کرد می‌تواند به شی اعتماد کند، پیش خودش فکر کرد «حالا هر چی!» و گفت قصد دارد به توافق هسته‌ای پایان دهد، چون توافق بدی است؛ و گفت خواهیم دید که چه اتفاقی می‌افتد. شی گفت این خبر نزد او محفوظ خواهد بود، و فقط اضافه کرد که آمریکا پیشاپیش از موضع چین اطلاع دارد؛ که به این معنا بود که شی نمی‌خواهد این مسئله را به یک موضوع جنجالی در روابط دوجانبه تبدیل کند. 🌀 مکرون هم تماس گرفت و پرسید ترامپ قصد دارد چه چیزی را در مورد ایران اعلام کند، اما ترامپ می‌خواست مطمئن شود که مکرون خوددار خواهد بود. به او هشدار داد که نباید موضوع را علنی کند و از او خواست قول بدهد. م کرون هم پاسخ مثبت داد؛ معتقد بود که نه ایران و نه فرانسه از توافق خارج نخواهند شد و به این ترتیب دو کشور می‌توانند طبق صحبت‌های قبلی ترامپ و مکرون، روی توافق جامع و جدیدی کار کنند. ترامپ هم معتقد بود که ایران از توافق خارج نخواهد شد، چون آن‌ها پول زیادی از توافق به جیب می‌زدند. پیش خودش فکر می‌کرد که بالأخره زمانی با روحانی، رئیس‌جمهور ایران، دیدار خواهد کرد و به همین دلیل با چاپلوسی، مکرون را بهترین رهبر اروپایی توصیف می‌کرد و می‌گفت او باید به روحانی بگوید که حق با ترامپ است. 🔰 ترامپ سخنرانی‌اش را حدود ساعت دو و پانزده دقیقه انجام داد و طبق متن پیش برد. در طول این سخنرانی، علاوه بر خود من، پنس [معاون اول ترامپ]، منوچین، ایوانکا [دختر و مشاور ترامپ] و سندرز نیز کنار ترامپ بودند. پس از آن، همه ما هنگام بازگشت به دفتر بیضی، این احساس را داشتیم که همه چیز طبق برنامه پیش رفته و سخنرانی، پیام خودش را به خوبی مخابره خواهد کرد. چند دقیقه بعد از ساعت دو و نیم، در اتاق گزارش‌دهی کاخ سفید از نزدیک به سؤالات خبرنگاران پاسخ دادم. اگرچه محتوای این جلسه ضبط شد، اما اجازه ورود به دوربین‌های خبری داده نشد تا، چنان‌که مدنظرمان بود، تمام تصاویر رسانه‌ها، مربوط به سخنرانی رئیس‌جمهور باشد. به این ترتیب، کار ما به اتمام رسید. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 13 🔰 پاره کردن توافق هسته‌ای با ایران یک ماه بیش‌تر طول نکشید، که نشان می‌داد چه کار آسانی بوده است، مشروط به این‌که یک نفر [مانند من، قاطعانه] زمام امور را به دست می‌گرفت. همه تلاشم را کردم تا همپیمانان‌مان (انگلیس، آلمان و فرانسه) را برای آن‌چه که داشت رخ می‌داد، آماده کنم، زیرا به نظر می‌رسید به هیچ وجه آمادگی خروج احتمالی آمریکا از توافق را ندارند. هنوز برای به زانو درآوردن ایران، یا سرنگونی رژیم این کشور کارهای زیادی باید انجام می‌شد، اما شروع فوق‌العاده‌ای داشتیم. ✳️ تا چند ماه بعد، کارها برای تکمیل تصمیم ترامپ مبنی بر وضع مجدد تحریم‌های اقتصادی و برای انجام اقدامات دیگر در جهت افزایش فشار بر تهران در ادامه خروج از توافق هسته‌ای، ادامه داشت. اساساً طرح اولیه این بود که پس از اِعمال مجدد همه تحریم‌های قبلی که بر اساس توافق هسته‌ایِ اوباما به حالت تعلیق درآمده بودند، اصلاحاتی برای بستن راه‌های گریز، سخت‌گیری بیش‌تر در اجرای تحریم‌ها، و تبدیل کارزار به «فشار حداکثری» علیه ایران صورت گیرد. 26 جولای دیگر زمان آن رسیده بود تا جلسه محرمانه «کمیته رؤسا» [در شورای امنیت ملی] برای بررسی نحوه عملکردمان برگزار شود، که ساعت ۲ بعدازظهر در «اتاق وضعیت » شروع شد. 👈👈جالب‌ترین بخشِ این جلسه، تلاش متیس برای کم‌اهمیت جلوه دادن ایران در ماتریس تهدیدات بین‌المللی پیش روی آمریکا بود. می‌گفت روسیه، چین و کره شمالی تهدیدهای بزرگ‌تری هستند؛ اگرچه دلایلی که ارائه می‌داد، مبهم بودند.👉👉 و من خوشحال بودم که پمپئو و منوچین هر دو با متیس مخالفت می‌کردند؛ به خصوص که حتی پیش از ورود من به دولت، در سند «استراتژی امنیت ملی» ای که به تأیید ترامپ هم رسیده بود، از ایران به عنوان یکی از چهار تهدید اصلی مقابل آمریکا نام برده شده بود. اما پیامد مخالفت‌های متیس علیه تمرکز روی ایران، تا پایان سال ۲۰۱۸ (زمانی که متیس استفعا داد [جزئیات بیش‌تر]) و حتی پس از آن، دامن‌گیر ما بود. این جلسه به حدی مهم بود که خبر آن به رسانه‌ها درز کرد و روز بعد منتشر شد . همزمان ارزش پول ایران وارد سقوط آزاد شده بود. 👌 ( پس خود این سران آمریکا قبول دارند که ایران برای آنها یک تهدید است ، آن هم در کنار روسیه و چین ) ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 14 ✅ ترامپ گفت ، کار ترکیه را تمام کنید !!! ✳️جنگ تروریست‌های اسلام‌گرای افراطی علیه آمریکا از مدت‌ها پیش از ۱۱ سپتامبر شروع شد و تا مدت‌ها بعد هم ادامه خواهد داشت. ( البته آخرش معلوم شد که خود آمریکا در 11 سپتامبر نقش داشت !!!) ⬅️ چه شما دوست داشته باشید چه نداشته باشید، واقعیت همین است. دونالد ترامپ این واقعیت را دوست نداشت و طوری رفتار می‌کرد که انگار صحت ندارد. او با «جنگ‌های بی‌پایان» در خاورمیانه مخالف بود، اما برای دوره بعد از خروج نیروهای آمریکایی و عملاً رها کردن هم‌پیمانان کلیدی‌مان در منطقه، طرح یکپارچه‌ای نداشت. دوست داشت، به غلط، بگوید که این جنگ‌ها «هزاران مایل با ما فاصله دارند.» در طرف مقابل، من در مدتی که در کاخ سفید بودم، سعی کردم با واقعیت سروکار داشته باشم، که البته همیشه هم موفقیت‌آمیز نبود. 🌀 پس از انتقام‌گیری ماه آوریل ما از حمله شیمیایی اسد در شهر «دوما»، ( البته هنوز ثابت نشده !!!) موضوع سوریه، این بار به طور غیرمستقیم و در پی حبس کشیشی به نام «اندرو برانسون » در ترکیه، دوباره پیش کشیده شد. برانسون که مُبلغ مسیحیت انجیلی و فردی غیرسیاسی بود، دو دهه به همراه خانواده‌اش در ترکیه زندگی و کار کرده بود، تا این‌که پس از کودتای نظامی نافرجامی که سال ۲۰۱۶ علیه رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، انجام گرفت، دستگیر شد. برانسون برگ چانه‌زنی [ترکیه مقابل آمریکا] بود و با بدخواهی [اردوغان] به توطئه‌چینی با همکاری طرفداران «فتح‌الله گولن » متهم شد. گولن یک مدرس علوم اسلامی است که در آمریکا زندگی می‌کند و زمانی متحد اردوغان به شمار می‌رفت، اما حالا رئیس‌جمهور ترکیه با او دشمن شده و او را «تروریست» می‌داند. ⏺ درست پس از بازگشت ترامپ از هلسینکی، اردوغان برای پیگیری موضوع برانسون و «رابطه» وی با گولن، که رؤسای‌جمهور آمریکا و ترکیه در ملاقات کوتاه در حاشیه نشست ناتو (و بعد از آن در یک تماس تلفنی) درباره آن گفت‌وگو کرده بودند، تماس گرفت. اردوغان یکی دیگر از موضوعات مورد علاقه‌اش را نیز مطرح کرد که بارها درباره آن با ترامپ بحث و گفت‌وگو کرده بود: محکومیت «محمت آتیلا » از مدیران ارشد بانک دولتی «هالک‌بانک» ترکیه به جرم کلاه‌برداری مالی و نقض گسترده تحریم‌های ما علیه ایران تحقیقاتی که در این رابطه در جریان بود، خود اردوغان را نیز تهدید می‌کرد، زیرا این اتهام وجود داشت که او و خانواده‌اش از هالک‌بانک برای مقاصد شخصی استفاده می‌کنند و این اتهامات زمانی تقویت شد که داماد اردوغان وزیر دارایی ترکیه شد 🌀 از نظر اردوغان، گولن و «جنبش» وی مسئول اتهامات علیه هالک‌بانک بودند و همه این‌ها توطئه‌ای علیه او و صدالبته علیه ثروت فزاینده خانواده‌اش بود. او می‌خواست پرونده هالک‌بانک از جریان بیفتد، اما حالا که دادستان‌های آمریکایی به عمق فعالیت‌های فریب‌کارانه این بانک پی برده بودند، چنین چیزی بعید بود. در نهایت نیز اردوغان ناراحتی خود را درباره قانونی ابراز کرد که قرار بود در کنگره تصویب شود و فروش اف-۳۵ به ترکیه را، به خاطر تصمیم آنکارا مبنی بر خرید سامانه دفاع هوایی اس-۴۰۰ از روسیه، متوقف کند. اگر قرارداد ترکیه با روسیه عملی می‌شد، طبق یکی از قوانین تحریمی سال ۲۰۱۷ علیه روسیه، تحریم‌های اجباری علیه ترکیه نیز وضع می‌شد. بنابراین اردوغان نگرانی‌های زیادی داشت. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 15 🔰اما درخواست ترامپ بسیار محدود بود: برانسون چه زمانی آزاد می‌شود و به آمریکا برمی‌گردد (چیزی که فکر می‌کرد اردوغان پیشاپیش قولش را داده است)؟ اردوغان فقط گفت فرآیند قضایی در ترکیه در حال پیگیری است و برانسون دیگر زندانی نیست، بلکه در «ازمیر» ترکیه تحت بازداشت خانگی قرار دارد. ترامپ از جوابی که اردوغان به سؤالش داده بود اظهار ناامیدی کرد و گفت انتظار داشته از اردوغان بشنود برانسون که فقط یک کشیش محلی است، در آستانه بازگشت به خانه است. ترامپ روی دوستی خود با اردوغان تأکید کرد، اما تلویحاً گفت حتی او هم [به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا] تا وقتی برانسون به آمریکا برنگردد، نمی‌تواند مسائل پیچیده پیش روی روابط آمریکا و ترکیه را حل کند. 👈ترامپ واقعاً آشفته بود. بعد از آن‌که طبق روال عادی، مقداری درباره تیلرسون غُر زد، حرف‌های نامشخصی درباره گولن زد (اسمی که ترامپ ادعا می‌کرد اولین بار است به گوشش می‌خورد) و سپس با ناباوری (و به اشتباه) گفت اردوغان گفته برانسون به آمریکا برنخواهد گشت. بعد با گلایه گفت برای همین است که هیچ‌کس با اردوغان تعامل نمی‌کند؛ به خصوص به این خاطر که کل جامعه مسیحیان آمریکا نگران این یک کشیش هستند. گفت کل مسیحیان آرام و قرار ندارند. اردوغان در جواب گفت جامعه مسلمانان در ترکیه هم [به خاطر حمایت آمریکا از گولن] آرام و قرار ندارند؛ ترامپ با قطع صحبت‌های او گفت، مسلمان‌ها در سراسر جهان آرام و قرار ندارند [و دست به اقدامات افراطی می‌زنند] و کسی هم جلویشان را نمی‌گیرد. ادامه گفت‌وگوی ترامپ و اردوغان از این هم بدتر بود؛ البته اگر بدتر از این قابل‌تصور باشد. ✳️ ترامپ سرانجام کسی را پیدا کرده بود که از تحریم کردنش لذت می‌برد؛ گفت اگر برانسون به آمریکا برنگردد، تحریم‌های گسترده‌ای [علیه ترکیه] وضع خواهد شد. ۲ آگوست، وزارت خزانه‌داری آمریکا اقدام به تحریم وزرای کشور و دادگستری ترکیه کرد و دو روز بعد، ترکیه هم در اقدامی مشابه، همتایان آن‌ها یعنی «سشنز » [دادستان کل سابق آمریکا] و «نیلسون » [وزیر سابق امنیت داخلی آمریکا] را تحت تحریم قرار داد . اگرچه در مورد این اقدامات با ترامپ بحث کرده بودیم، اما او بعداً به من گفت فکر می‌کند تحریم اعضای کابینه، به معنای توهین به ترکیه است. در عوض می‌خواست تعرفه موجود علیه واردات فولاد از ترکیه را دو برابر کند و به ۵۰ درصد برساند؛ چیزی که تیم اقتصادی [دولت آمریکا] از آن متنفر بود. ( این قسمت از خاطرات نشان داد که آمریکا ، هرکس جلوی او بایستد را تحریم می کند ، نه فقط ایران را ! ) ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 16 🔰 شنبه ۸ سپتامبر، گروه‌های شبه‌نظامی شیعه در عراق، که بدون تردید توسط ایران تأمین شده بودند، به سفارت بغداد و کنسولگری ما در بصره حمله کردند و خود ایران نیز با موشک به اهدافی در نزدیکی اربیل در کردستان عراق حمله کرد . در آستانه سالگرد ۱۱ سپتامبر و با توجه به حمله سال ۲۰۱۲ به مجموعه دیپلماتیک آمریکا در بنغازی، باید واکنشی استراتژیک به این حملات نشان می‌دادیم. اما این کار را نکردیم. «کِلی » [رئیس وقت ستاد کارکنان کاخ سفید] به من گفت ترامپ بعد از برگزاری یک مراسم تبلیغاتی، دوباره علاقه‌اش را به خروج کامل از خاورمیانه، سر او «خالی کرده است.» اگر به دقت درباره این موضوع فکر نمی‌کردیم، کشته شدن نیروهای آمریکایی در عراق، که به خودی خود مصیبت‌بار بود، می‌توانست موجب خروج آمریکا از عراق هم بشود که به نوبه خود در درازمدت مصیبت دیگری برای ما، اسرائیل و همپیمانان عرب ما می‌بود. 🌀 چنان‌که قابل‌پیش‌بینی هم بود، تهدیدات گروه‌های شبه‌نظامی شیعه ظرف چند هفته بعد بیش‌تر شد و دو حمله راکتی دیگر علیه کنسولگری ما در بصره صورت گرفت. پمپئو برای جلوگیری از تکرار فاجعه‌ای شبیه به بنغازی، تقریباً بلافاصله تصمیم گرفت کنسولگری را (که بیش از هزار نفر شامل کارمندان دولت و پیمانکاران در آن کار می‌کردند) تعطیل کند. این بار، حتی متیس نیز نمی‌توانست ارتباط ایران با حملات را انکار کند. اما باز هم بدون آن‌که خود را از تک و تا بیندازد، و در حالی که هنوز با هرگونه پاسخ نظامی مخالفت می‌کرد، نگران این هم بود که بستن کنسولگری، این پیام را مخابره کند که ما قصد داریم از عراق عقب‌نشینی کنیم. با این وجود، پمپئو، ۲۸ سپتامبر، تعطیلی کنسولگری را اعلام کرد . وقتی به رخدادهای تابستان سال ۲۰۱۹ و سرنگون شدن پهپاد آمریکا توسط ایران و دیگر اقدامات ستیزه‌جویانه ایرانی‌ها در منطقه نگاه می‌کنید، یادتان بیاید که [دلیل این اقدامات آن است که] یک سال قبل، دولت واکنشی به اقدامات تحریک‌آمیز ایران نشان نداده بود. ⬅️ اروپایی‌ها دیگر تمرکز خود را از خطر حمله اسد به ادلب برداشته و معطوف به حمله احتمالی ترکیه به شمال شرقی سوریه کرده بودند؛ منطقه‌ای مثلثی‌شکل واقع در شرق رود فرات، جنوب ترکیه، و غرب عراق. این منطقه عمدتاً تحت کنترل معارضان سوری قرار داشت که اکثریت آن‌ها را مبارزان کُرد تشکیل می‌دادند. به علاوه، چندین هزار نیروی آمریکایی و ائتلاف هم در آن‌جا مستقر بودند تا به ادامه حملات علیه «خلافت منطقه‌ای داعش» کمک کنند. این حملات که در دوران ریاست جمهوری اوباما (که سیاست‌های غلطش در عراق در وهله اول کمک بزرگی به ظهور داعش و خلافت آن کرده بود) شروع شده بود، سرانجام به موفقیت نزدیک می‌شد. ما به آزادسازی مناطق تحت تصرف داعش در غرب عراق و شرق سوریه نزدیک شده بودیم؛ اگرچه همچنان با نابودی خود داعش فاصله داشتیم و این گروه تروریستی هنوز هزاران جنگجو و تروریست وفادار داشت که در عراق و سوریه رفت‌وآمد می‌کردند، اما هیچ منطقه مشخصی را در کنترل خود نداشتند. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 17 🌀 دلیل این‌که داشتیم با یک گروه تروریستی برای نابود کردن یک گروه تروریستی دیگر همکاری می‌کردیم این بود که اوباما درک نکرده بود که ایران، چه الآن و چه در آینده، تهدید به مراتب جدی‌تری است. بسیاری از طرف‌های درگیر در این جنگ، از جمله ایران، گروه تروریستی وابسته به آن، حزب‌الله، و دولت تقریباً دست‌نشانده ایران در سوریه، با داعش مبارزه می‌کردند. با این حال، تهران، بر خلاف اوباما، روی جنگ بعدی هم تمرکز کرده بود؛ جنگِ بعد از شکست داعش. همزمان با تضعیف خلافت داعش، ایران حوزه کنترل خود را در منطقه افزایش داد و آمریکا را با ائتلاف متحدان عجیب و غریبش [از جمله گروه‌های تروریستی] تنها گذاشت. 👈 در اینجا صراحتا اعتراف می کند هم ایران ، هم حزب الله و هم نیروهای بشار اسد، دشمن داعش بودند. ✅ ترامپ و اردوغان، ۱۴ دسامبر، با هم گفت‌وگوی تلفنی داشتند. قبل از این تماس، ترامپ را در جریان اوضاع سوریه قرار دادم و او گفت: «هر طور شده باید از آن‌جا بیاییم بیرون.» نگران بودم که این را مستقیماً به اردوغان هم بگوید. ترامپ به اردوغان گفت اگر ترکیه نابودی بقایای داعش را به عهده بگیرد، آمریکا سوریه را ترک خواهد کرد؛ به این ترتیب، آمریکا می‌تواند بقیه کار را به ترکیه بسپارد و از سوریه خارج شود. اردوغان قول مساعد داد، اما گفت نیروهایش نیاز به پشتیبانی لجستیک دارند. بعد نوبت به بخش دردناک گفت‌وگو [برای شخص من] رسید. ترامپ گفت از من (که مطابق معمول، همزمان در حال گوش دادن به تماس تلفنی ترامپ بودم) خواهد خواست فوراً روی طرحی برای خروج نیروهای آمریکا از سوریه کار کنم تا به این ترتیب، ترکیه مسئولیت جنگ با داعش را به عهده بگیرد. از من خواست این کار را بی‌سروصدا انجام بدهم، اما در عین حال گفت داریم سوریه را ترک می‌کنیم، چون کار داعش تمام شده است. چیزی نگذشت که ترامپ گفت باید بیانیه‌ای تهیه کنیم و در آن بگوییم در جنگ علیه داعش پیروز شده‌ایم، مأموریت‌مان در سوریه را به پایان رسانده‌ایم، و حالا می‌خواهیم خارج شویم . ذره‌ای شک نداشتم که خروج از سوریه هم (مثل خروج از افغانستان) برای ترامپ یکی دیگر از وعده‌های انتخاباتی‌ای است که مصمم است بگوید به آن‌ها عمل کرده است. کمی بعد با متیس تماس گرفتم تا او را در جریان قرار بدهم؛ ناگفته پیداست که از شنیدن این خبر اصلاً ذوق‌زده نشد. 🌀 این مسئله برای من یک بحران شخصی بود. احساس می‌کردم خروج از سوریه اشتباه بسیار بزرگی است؛ هم به دلیل تداوم تهدید جهانی داعش و هم با توجه به این‌که موجب افزایش نفوذ پیشاپیش قابل‌توجه ایران می‌شد. از مدت‌ها قبل، از ماه ژوئن، به پمپئو و متیس گفته بودم باید سیاست‌های تکه‌تکه خود در سوریه را پایان دهیم؛ باید به جای آن‌که تمرکز روی هر بار یک استان یا منطقه (مثلاً منبج، ادلب، منطقه آتش‌بس جنوب غربی، و غیره)، روی موضوع گسترده‌تر تمرکز کنیم. از آن‌جایی که بیش‌تر مناطق تحت کنترل خلافت داعش آزاد شده بودند (اگرچه هنوز با از میان رفتن خود تهدید داعش فاصله زیادی داشتیم)، موضوع گسترده‌تر، متوقف کردن ایران بود. با این وجود، در آن مقطع اگر آمریکا کُردها را رها می‌کرد، مجبور بودند یا با اسد علیه ترکیه متحد شوند (چراکه کردها به‌درستی، ترکیه را تهدید بزرگ‌تری علیه خود می‌دانستند) که به این ترتیب، اسد که وابسته ایران بود، تقویت می‌شد، یا به تنهایی به جنگ ادامه بدهند که به این ترتیب، در منگنه اسد-اردوغان گیر می‌کردند و شکست‌شان تقریباً قطعی بود. پس چه کار باید می‌کردیم؟ ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 18 🔰 طبق توافقی که انجام شده بود، من، متیس، «دانفورد » [رئیس وقت ستاد مشترک ارتش آمریکا] و پمپئو با همپیمانان آمریکا تماس گرفتیم تا آن‌ها را برای آن‌چه در شرف وقوع بود آماده کنیم؛ اما هیچ نشانه‌ای از حمایت دریافت نکردیم. «اتین » [مشاور دیپلماتیک رئیس‌جمهور فرانسه] به من گفت مکرون می‌خواهد حتماً در مورد این تصمیم با ترامپ صحبت کند، که برای من غافلگیرکننده نبود. واکنش دیگران نیز به همین ترتیب قابل‌پیش‌بینی بود. بعدازظهری که مکرون تماس گرفت، من در اتاق بیضی بودم؛ مکرون اصلاً راضی نبود. ترامپ با گفتن این‌که کار ما با داعش تمام شده، و ترکیه و سوریه بقایای آن را از بین خواهند برد، اعتراضات مکرون را رد کرد. مکرون هم گفت تمرکز ترکیه روی حمله به کردهاست و حتی با داعش هم مصالحه خواهد کرد. سپس با گفتن این‌که در مدت بسیار کوتاهی پیروز خواهیم شد و این کار را تمام خواهیم کرد، از ترامپ خواست از سوریه خارج نشود. ترامپ بالأخره موافقت کرد یک بار دیگر با مشاورانش مشورت کند؛ و گفت من با مشاوران مکرون صحبت کنم (کاری که پیشاپیش انجام داده بودم)، و متیس و دانفورد هم با همتایان خود گفت‌وگو کنند. تقریباً بلافاصله، متیس تماس گرفت و گفت «فلورنس پارلی» وزیر دفاع فرانسه، اصلاً از این تصمیم ترامپ راضی نیست. «رون درمر» سفیر اسرائیل [در آمریکا] هم به من گفت آن روز بدترین روزش در دوره ریاست‌جمهوری ترامپ بوده است. ✳️تا روز پنج‌شنبه، ترامپ دیگر فهمیده بود که پوشش رسانه‌ای درباره خروج آمریکا از سوریه چه بلایی سر او آورده است، و این‌که این تنها بخش کوچکی از بلایی است که در صورت خروج کامل ما از افغانستان به سرش خواهد آمد. به این نتیجه رسیدیم که تعیین مهلت برای خروج کار عاقلانه‌ای نیست، اما تأکید کردیم که این کار باید «منظم» انجام شود. آن روز بعدازظهر، متوجه شدم که متیس در اتاق بیضی با ترامپ تنهاست و مراسم برنامه‌ریزی‌شده برای امضای یک لایحه، بیش از حد طول کشیده است. در حال صحبت بودیم که متیس و بلافاصله پشت سرش ترامپ، بیرون آمدند. فوراً فهمیدم که اتفاقی افتاده است. به نظر می‌رسید متیس از دیدن این‌که من بیرون منتظر آمدن آن‌ها بوده‌ام، حیرت کرده، اما به هر حال با من دست داد؛ بدون این‌که چهره‌اش احساسات زیادی را نشان بدهد. ترامپ گفت: «جان، بیا داخل» و من رفتم. فقط ما دو نفر در اتاق بیضی بودیم. ترامپ گفت: «می‌خواهد برود. هیچ‌وقت واقعاً از او خوشم نمی‌آمد.» 🌀آن‌چه برای ترامپ (با توجه به ماهیت گفت‌وگویش با متیس) عجیب‌تر به نظر می‌رسید، محتوای نامه و انتقاد متیس به سیاست‌هایش بود. برای ترامپ توضیح دادم که این زمان‌بندی کاملاً توجیه‌ناپذیر است، اگرچه مطمئن نبودم که منظورم را درک کرده باشد. با این حال، ترامپ از آن به بعد دیگر عدم علاقه‌اش به متیس را بیش‌تر و بیش‌تر نشان داد. یک بار گفت: «وقتی نامش را «سگِ دیوانه» گذاشتم، در واقع از او یک هیولا ساختم» ؛ دست‌کم تا حدی درست می‌گفت. (لقب اصلی متیس «آشوب» بود.) ساعت ۵:۲۰ به دفترم برگشتم و به پمپئو تلفن کردم. تا آن موقع، توئیت ترامپ منتشر شده و حملات رسانه‌ها درباره استعفای متیس نیز در راه بود. پمپئو گفت متیس سر راهش به کاخ سفید [قبل از دیدار با ترامپ]، در وزارت خارجه توقف کرده و نسخه‌ای از نامه استعفای خود را به وی داده است. متیس به پمپئو گفته بود: «رئیس‌جمهور دیگر توجهی به من نمی‌کند. به این روش می‌خواهد نشان دهد که من را نمی‌خواهد. دیگر وقت رفتن است.» من گفتم به نظرم تک‌تک این گزاره‌ها صحیح هستند؛ و پمپئو هم اظهار موافقت کرد. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 19 🔰 سفر به پایگاهی که آن را موشک باران کرد ✳️ ساعت نُه و چهل و پنج دقیقه شب کریسمس، من و تیم سرویس مخفیِ همراهم به پایگاه «اندروز » رفتیم؛ جایی که ترامپ، بانوی اول و یک گروه کوچکِ همراه، تحت تدابیر ‏شدید امنیتی سوار «ایرفورس وان » [هواپیمای اختصاصی رئیس‌جمهور آمریکا] شدیم تا عازم عراق شویم (که ساعتش هشت ساعت جلوتر از واشینگتن بود). ‏من کمی خوابیدم و وقتی بیدار شدم، متوجه شدم که خبر این سفر هنوز درز نکرده است؛ امنیت به اندازه کافی مناسب ‏بود و توانستیم به راه خود به طرف مقصد، یعنی پایگاه هوایی «الاسد »،ادامه بدهیم؛ جایی که انتظار داشتیم علاوه ‏بر کارهای دیگر، با «عادل عبدالمهدی » نخست‌وزیر [وقت] عراق و چند تن دیگر از مقامات بلندپایه عراقی دیدار کنیم. ‏ترامپ هم «زود» بیدار شد، اگرچه به وقت عراق، بعدازظهر شده بود. مدت نسبتاً زیادی در دفتر او مشغول ‏گفت‌وگو بودیم، چون تقریباً غیر از ما کس دیگری بیدار نبود. درباره مسائل مختلفی صحبت کردیم، از جمله محتوای صحبت‌های ترامپ خطاب به نیروهای ارتش و نیروی دریایی در پایگاه الاسد، محتوای سخنرانی [سالانه] «وضعیت کشور» در ماه ژانویه، فرستادن پیام تبریک سال نو به «شی جین‌پینگ » [رئیس‌جمهور چین]، و این‌که آیا ترامپ باید جایزه ‏صلح نوبل را دریافت کند یا نه. 🌀 حدود ساعت هفت و پانزده دقیقه شب به وقت محلی، تقریباً در تاریکی مطلق و تحت شدیدترین تدابیر امنیتی ممکن در پایگاه الاسد فرود آمدیم. بعد از پیاده شدن از ایرفورس وان، سوار هاموی‌های زرهیِ به شدت تقویت‌شده به سمت چادری رفتیم که قرار بود در آن با فرماندهان آمریکایی ملاقات کنیم. در همین مسیر بودیم که مشخص شد به طور قطعی نمی‌دانیم آیا عبدالمهدی به دیدن ما می‌آید یا نه. به دلایل امنیتی، اطلاعات کمی از این سفر به اطلاع او رسیده بود. شنیده بودیم یک هواپیما از بغداد در راه است، تنها چیزی که درباره آن اطمینان نداشتیم این بود که آیا عبدالمهدی سوار این هواپیما هست یا نه! درون چادر، که مجهز به میز و صندلی و مزین به پرچم شده بود، «پل لاکامرا » سپهبد سه ستاره‌ی ارتش و فرمانده «عملیات عزم راسخ » (در عراق و سوریه)، «دن کین» ‏‏(ملقب به «کشمش») سرتیپ نیروی هوایی، معاون فرمانده عملیات، و چند نفر دیگر به رئیس‌جمهور و بانوی اول خوشامد ‏گفتند. از آن‌جایی که می‌خواستم «عزم راسخِ» دولت کمی بیش‌تر شود، لاکامرا را کنار کشیدم و از او ‏خواستم علاوه بر صحبت‌های دیگری که برنامه‌ریزی کرده، بر تهدید ایران در سوریه هم تأکید کند.‏ 🔰 اگر بخواهم یک مقطع زمانی مشخص را به عنوان ناجی حضور نظامی آمریکا در سوریه انتخاب کنم (دست‌کم در دوران مسئولیت خودم در کاخ سفید)، همین لحظه بود: پس از انجام تشریفات اجباری مقابل تیم رسانه‌ای همراهمان، در همان چادر و دور میز کنفرانسی که دست‌وپا کرده بودند نشستیم؛ رئیس‌جمهور و بانوی اول ‏در صدر میز و بقیه ما در دو طرف. گروه رسانه‌ای حدود ساعت هشت ما را ترک کرد و لاکامرا و همکارانش ‏شروع به ارائه گزارشی کردند که مطمئنم فکر می‌کردند یک نشست عادی ارائه گزارش خواهد بود؛ یعنی آن‌ها صحبت می‌کردند و ‏رئیس‌جمهور گوش می‌داد؛ غافل از این‌که یک غافلگیری در راه بود! لاکامرا تازه به این‌جا رسیده بود که «کاملاً روشن ‏است که ما در آستانه خروج از سوریه هستیم» که ترامپ با طرح سؤال و اظهارنظر، صحبتش را قطع کرد. لاکامرا در بخشی از گزارشش گفت: «من می‌توانم در حین خروج از سوریه، از منافعمان محافظت کنم؛ و می‌توانم این کار را از همین‌جا [در عراق] انجام بدهم.» همین‌طور که لاکامرا و کین توضیح می‌دادند در حال حاضر چه کارهایی علیه داعش انجام می‌دهند، ترامپ پرسید: «می‌توانید همین‌طور که از سوریه خارج می‌شویم، دَخلشان را بیاورید؟» هر دو جواب دادند: «بله قربان»؛ ترامپ گفت: «دستور من همین است؛ از همین‌جا کارشان را یک‌سره کنید.» ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 20 ✳️ ماندن در عین الاسد برای فشار بر ایران !! 🔰 تمایل دائمی ترامپ به تماس با اسد درباره گروگان‌های آمریکایی، مذاکرات در مورد نقش ما در سوریه را پیچیده می‌کرد. من و پمپئو با این کار مخالف بودیم. خوش‌بختانه سوریه، ترامپ را از دست خودش نجات داد؛ دمشق حتی حاضر نشد با پمپئو درباره گروگان‌ها صحبت کند. ترامپ بعد از شنیدن این خبر، با عصبانیت گفت: «به‌شان بگو اگر گروگان‌هایمان را برنگردانند، [اسد] ضربه سختی خواهد خورد؛ خیلی سخت. این را به‌ش بگو. گروگان‌هایمان باید ظرف یک هفته، از همین امروز، برگردند، وگرنه ضربه سختی به آن‌ها می‌زنیم که هیچ وقت فراموش نکنند.» به این ترتیب، دست‌کم گزینه تماس ترامپ با اسد از روی میز برداشته شد. درباره [تهدید ترامپ به] حمله علیه سوریه هم اقدامی نکردیم. با این حال، تلاش‌ها برای تشکیل یک نیروی پایش بین‌المللی هم پیشرفتی نداشتند. یک ماه بعد، ۲۰ فوریه، «شاناهان » [وزیر دفاع موقت] و «دانفورد » [رئیس وقت ستاد مشترک ارتش آمریکا] اعلام کردند کشورهای دیگری که احتمالاً سربازان خود را برای این نیرو اعزام می‌کنند، باید یک پیش‌شرط قطعی را بپذیرند و آن این‌که دست‌کم شماری نیروی آمریکایی نیز به صورت میدانی در «منطقه حائل» در جنوب مرز ترکیه حضور داشته باشند و پشتیبانی لجستیک هم از پایگاه عین‌الاسد در عراق انجام شود. من اصلاً مشکلی با این نظریه نداشتم، اما مطرح کردن آن با ترامپ بدون شک پرریسک بود. روز بعد که به دفتر بیضی رفتم، به ترامپ گفتم پنتاگون معتقد است تا زمانی که «چندصد» نیروی آمریکایی (تعدادی که تعمداً مبهم انتخاب شده بود) را در میدان حفظ نکنیم، نمی‌توانیم یک نیروی چندجانبه بین‌المللی تشکیل دهیم. ترامپ لحظه‌ای پیش خودش فکر کرد و بعد ابراز موافقت کرد. 🌀 اکتبر ۲۰۱۹ [۱۴ مهر ۱۳۹۸]، وقتی ترامپ بالأخره به سیم آخر زد و درباره فرمان خروج [از سوریه] را صادر کرد، حدوداً یک ماه می‌شد که من از کاخ سفید رفته بودم. نتیجه این تصمیم ترامپ، یک فاجعه کامل برای سیاست آمریکا و اعتبار ما در سطح جهان بود. نمی‌دانم آیا [اگر هنوز در دولت بودم] می‌توانستم مثل نُه ماه قبل، دوباره نظر ترامپ را عوض کنم یا نه، اما واکنش سیاسیِ منفی و شدیدی که هر دو حزب به این تصمیم ترامپ نشان دادند، کاملاً قابل‌پیش‌بینی و کاملاً موجه بود. عوض کردن دوباره‌ی نظر ترامپ، نیازمند کسی بود که حاضر شود همه چیز خودش را به خطر بیندازد و راه‌حل جایگزینی پیدا کند که ترامپ بتواند با آن کنار بیاید. ظاهراً چنین کسی در دولت وجود نداشت. البته اخبار خوبی هم وجود داشت: ۲۶ اکتبر، پنتاگون و سی‌آی‌ای پس از سال‌ها تلاش بالأخره «ابوبکر البغدادی» رهبر داعش، را در عملیاتی شجاعانه از بین بردند ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 21 🔰 نظر رهبر ایران درباره مرگ بر آمریکا / نگرانی آمریکا نسبت به جان سربازانش بعد از قراردادن نام سپاه در لیست تروریست ها 🌀 هر بار که ایران از کانون توجه آمریکا، و به خصوص شخص ترامپ، خارج می‌شد، می‌دانستم که خود تهران به ما کمک خواهد کرد تا دوباره این کشور را به صدر فهرست دستورکار رئیس‌جمهور آمریکا برگردانیم. بنابراین وقتی آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر عالی ایران، توضیحات مفیدی داد درباره این‌که منظور ایرانی‌ها از فریادهای «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل»، یعنی دو شعار موردعلاقه‌شان، در راهپیمایی‌های کاملاً سازماندهی‌شده این کشور چیست، مسئله، بسیار مهم بود. [آیت‌الله] خامنه‌ای گفت: «مرگ بر آمریکا» یعنی «مرگ بر ترامپ و جان بولتون و پمپئو .» این افشای ناخواسته‌ی واقعیت، درباره این‌که هدف رهبران ایران، مرگ چه کسانی است، به ما یادآوری کرد که همچنان باید اِعمال «فشار حداکثری» بر تهران را ادامه بدهیم. تحریم‌ها فقط به برنامه‌های تسلیحات هسته‌ای و موشک‌های بالستیک ایران مربوط نمی‌شد، بلکه به خاطر نقش مستمر آن به عنوان بانک مرکزیِ تروریسم جهان، و حضور تجاوزگرانه نیروهای نظامی متعارفش در سراسر خاورمیانه هم بود. 🔰 یک موضوعِ بسیار بحث‌برانگیز، قرار دادن نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در فهرست «سازمان‌های تروریستی خارجی» بود، اقدامی که بارِ قانونی دارد و پیامدهای معینی را برای سازمانی به همراه دارد که وارد این فهرست می‌شود. ترامپ می‌خواست این کار انجام بگیرد؛ من و پمپئو هم همین‌طور؛ چون تعامل با گروهی که در این فهرست قرار گرفته و همچنین با عوامل آن، افراد را در معرض اتهامات جنایی قرار می‌داد. «منوچین » [وزیر خزانه‌داری آمریکا] نگران بود که این اقدام علیه شاخه ویژه نیروهای نظامی ایران، یا حتی «نیروی قدس» شاخه برون‌مرزی سپاه که به مأموریت‌های خارجی اعزام می‌شود و در حال حاضر در عراق، سوریه، لبنان و یمن حضور دارد پیامدهای گسترده‌ای به همراه خواهد داشت؛ اما من نگرانی منوچین را درک نمی‌کردم. به نظر من هدف اصلی این بود که هر قدر می‌توانیم به این تروریست‌ها ضربه بزنیم. سازمان‌های دیگر مواضع مختلفی داشتند، اما مضمون کلی مواضع آن‌ها این بود که «نمی‌شود برای خودمان دردسر نتراشیم و کار اضافی درست نکنیم؟» ⬅️ یک سری موانع حقوقی وجود داشتند؛ مثلاً این‌که آیا قانونی که قرار بود مبنا[ی تصمیم برای افزودن سپاه پاسداران با فهرست گروه‌های تروریستی] قرار بگیرد، اجازه می‌دهد همه یا بخشی از یک دولت به عنوان «سازمان تروریستی خارجی» طبقه‌بندی شود یا این‌که طبق قانون تنها «بازیگران غیردولتی»، مانند القاعده، را می‌توان به این فهرست اضافه کرد. دفتر مشاوره حقوقی وزارت دادگستری، ماه مارس سال ۲۰۱۹، [مسئله را با یک ترفند، حل کرد] و حکم داد که نهادهای دولتی مانند سپاه پاسداران را می‌توان در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داد، اما کلِ یک دولت را نه. این قضاوت سلیمان‌وار، تأثیر بالقوه‌ی تروریستی اعلام کردن سپاه را کاهش می‌داد (که البته از نظر من اتفاق مثبتی نبود [چون من دنبال تأثیرگذاری حداکثری این سیاست بودم])، اما به هر حال، هدف ما هم از همان ابتدا در اصل سپاه پاسداران بود. بنابراین به نظر می‌رسید چانه‌زنیِ بیش‌تر بر سر تعریف، بی‌فایده است. 💠 یک نگرانیِ مشروع هم وجود داشت و آن این‌که اقدام علیه ایران ممکن است موجب افزایش تهدیدات علیه نیروهای آمریکایی مستقر در عراق و سراسر منطقه شود. اما مقصدِ این نگرانی، ناکجا آباد بود. وزارت دفاع تقریباً هر بار که طرحی برای افزایش فشار علیه ایران ارائه می‌شد، همین استدلال را برای مخالفت با آن طرح پیش می‌کشید. راه‌حل رفع نگرانی‌های پنتاگون در مورد فشار بر ایران (با فرض وجود این اعتقاد که نیروهای آمریکایی باید در عراق بمانند) افزایش ظرفیت‌های موجود برای حفاظت از این نیروها بود، نه وارونه کردن اولویت‌های سیاستی آمریکا با نادیده گرفتن تهدید بزرگ‌تر و استراتژیک ایران (کشوری در آرزوی تبدیل شدن به قدرت هسته‌ای) و گذاشتن «تهدید ایران در عراق» بالاتر از «تهدیدهای هسته‌ای و تروریستی ایران در سراسر جهان» در فهرست اولویت‌های واشینگتن. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💠 برش هایی از کتاب بسیار جنجالی 22 👈 وقتی خود آمریکایی ها اعتراف می کنند ادامه تحریم ها باعث ناکارامدی آن می شود 🔰 این وارونه‌سازی اولویت‌ها هر روز شدیدتر هم می‌شد، زیرا ایران نفوذش را در دولت بغداد و همچنین از طریق سازماندهی گروه‌های شبه‌نظامی شیعه عراقی در قالب شاخه‌های وابسته به نیروی قدس افزایش می‌داد . من نگران بودم که نکند ژنرال‌ها به جای آن‌که به دنبال رفع تهدیدِ کنونی باشند، به‌اصطلاح، هنوز دارند در جنگ قبلی مبارزه می‌کنند. حمایت از دولت در بغداد، کاری که ما پس از «جنگ دوم خلیج» [همان جنگ عراق ] با این امید انجام دادیم که این دولت، کارآمد و نماینده همه گروه‌ها باشد، یک مسئله بود. اما پشتیبانی از رژیمی که کنترلی روی مناطق کُردنشین عراق نداشت، از حمایت اعراب سُنی برخوردار نبود، و در مسائل واقعاً مهم از تهران دستور می‌گرفت ، مسئله کاملاً متفاوتی بود. 💠جنگ چریکیِ بوروکراتیک طی نیمه دوم ماه مارس هم بی‌وقفه ادامه داشت، اما تا آن موقع، با وجود اطلاعات مخربی که توسط رقبا به بیرون درز می‌کرد و وحشتناک‌ترین پیامدها را برای تروریست خواندن سپاه پاسداران پیش‌بینی می‌کرد، دیگر مطمئن شده بودم کارمان به نتیجه خواهد رسید. سرانجام، ۸ آوریل، ترامپ، خبر اضافه شدن سپاه پاسداران به فهرست گروه‌های تروریستی را اعلام، و ابزار قدرتمند جدیدی را به جعبه‌ابزار «فشار حداکثری» ما اضافه کرد اگر این «فشار»، شش ماه قبل یا حتی زودتر اِعمال می‌شد، بیش‌تر «حداکثری» می‌بود، اما باز هم این اقدام، عزم جدی آمریکا را نشان می‌داد و علاوه بر اثرات شدید اقتصادی‌ای بود که خود تحریم‌ها روی ایران گذاشته بودند. فشار رو به افزایش بود. 🌀تحلیلگران هرازگاهی می‌گفتند که این دولت، بیش از حد به تحریم و تعرفه به عنوان ابزارهای قدرت ملی متوسل می‌شود. شاید در مقایسه با رؤسای‌جمهور قبلی حق با آن‌ها باشد، اما هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد این اقدامات، واقعاً مؤثر و نظام‌مند بوده یا به خوبی اجرا شده‌اند. اصلِ ماجرا به‌مراتب پیچیده‌تر بود؛ عمدتاً به این دلیل که نه ترامپ و نه منوچین، وزیر خزانه‌داری، علاقه یا اراده‌ی دنبال کردن سیاست تحریم را با عزم و انسجام جدی نداشتند. ✳️ بعکس، منوچین معتقد بود که استفاده دائمی از تحریم‌ها و فشاری که ما بر نظام مالی بین‌المللی وارد می‌آوریم، به مرور منجر به تضعیف این ابزار خواهد شد، چون دولت‌های متأثر از تحریم‌ها به دنبال راهی برای دور زدن آن‌ها خواهند بود. به علاوه، می‌گفت استفاده از «دسترسی به نظام مالی آمریکا» به عنوان یکی از اهرم‌های اصلی ما باعث تضعیف جایگاه دلار به عنوان ارز ذخیره‌ای جهان می‌شود و کشورهای دیگر، مانند روسیه و چین، را به انجام معاملات‌شان با یورو، تجارت متقابل، و یا توسل به روش‌های دیگر ترغیب خواهد کرد. ✴️ ادامه دارد.... @ma_va_o
💾 مطالب کانال (لیست اول)👇👇 (س) ؟ ای (ع) (ع) (ع) (ع) (ع) 🆔 @MA_VA_O