اگر در دنیا دو نقطه وجود دارد که یکی نقطه عدل و یکی نقطه ظلم است و هردو هم غیراسلامی هستند، اسلام به آن نقطه عدل، ولو است، موافق دارد. مهاجرینِ به حبشه را پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله خودش به حبشه فرستاد. یعنى آنها را در پناه یک پادشاه کافر، به خاطر قرار داد. به تعبیر دیگر، مردم را از خانه و زندگى و محیط زیست‌شان به خاطر ظلمى که به آنها‌‌ می‌شد، دور کرد. این هم یک نقطه است. یعنى استقرار عدل، تبعیت از عدل، ترویج عدل، تلاش و مجاهدت براى عدل، هرجا که باشد ولو در بلاد مسلم و در هر نقطه‌اى از دنیا که باشد. این هم یکى از خصوصیات و تاریخ اسلامى است و شما می‌بینید زندگى اسلامى و حیات مبارك پیغمبر اسلامى در بهترین ازمنه و سالم‌ترین دورانهایش، حاکى از عدل‌پرورى و عدالت‌جویى است. 📚کتاب عدالت اجتماعی ، ص ۳۰ @Maaref_Enghelab_Eslami