🔻 بیماری شخصیتی به کشورهای اروپایی هجوم می‌آورد و متأسفانه بعضی از نوجوانان ما هم با دیدن صحنه‌ها و با سفرهای کوتاه و بلند می‌روند و از آن افراد بیمار الگوبرداری می‌کنند. 🔸 الگوی ما مادران و پدران نسل قبل خودمان هستند که در زمان رضاشاه وقتی می‌خواستند چادرهایشان را بردارند، زن‌ها سال‌ها از خانه بیرون نمی‌آمدند. تمام پوشش آن‌ها محفوظ بود؛ بعد این مادری که سی سال از پوشش سرش نگاهبانی کرده بود، حالا که بچه‌اش مریض و حتی محتضر می‌شد، روی پشت‌بام می‌رفت و روسری‌اش را برمی‌داشت، و دعا می کرد و در دستگاه خدا قیامت بپا می‌کرد و بچه‌اش هم برمی‌گشت و زنده می‌شد. 🔹 ما دنباله‌روی این فرهنگ هستیم، نه افراد کمبودداری که با تمام وجودشان احساس نیاز می‌کنند که یک سانت روسری‌شان در خیابان عقب‌تر برود. این‌ها بیماری شخصیتی است. مرد یک مدل [است]، زن هم یک مدل دیگر. 🔸 دستور همان دستوراتی است که اهل بیت و انبیاء (علیهم السلام) فرموده‌اند و مؤمنین نسل قبل در همین شهر اجرا می‌کردند و بهره‌هایش را می‌بردند. سی سال از ازدواج کسی گذشته بود، چه حدّ و حدودهایی بین پدر و پسر و بین برادر و برادر بود. چه عاطفه‌هایی بود، چه ادب‌هایی بود. 🔹 الآن به مجرّد کوچک‌ترین اختلاف، زن یا شوهر - تفاوتی ندارد - احساس می‌کنند که می‌خواهند طلاق بگیرند. چه صبوری‌هایی می‌کردند، این‌ها را با خدا معامله می‌کردند و خدای متعال هم جبران می‌کرد، مطمئن باشید که جبران می‌کند. اما قاعده‌ی اصلی را هم می‌دانستند «أَوَّاهٌ مُنِيبٌ». ارتباط بود. ظرفیت بود. صبوری بود. خدای متعال هم جبران می‌کرد. حاج شیخ جعفر ناصری: 👉🏻 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ╭────๛- - - - - ┅╮ │📱 @Mabaheeth ╰───────────