با یه جمله به خودم اومدم این جمله از شهید علی رضا غلامزاده بود که میگفت(خواهرم نگذار به اسم آزادی زن با تو و دیگر خواهرانم همانند شیئ رفتار کنند) کمی فکر کردم داشتم به کجا میرفتم داشتم با خودم چی کار میکردم چند نفر رو با حرفام از راه به در کردم؟ چند نفر رو با تیکه ها و نیشخند های معنی دار رنجوندم؟؟ دل چه کسایی رو شکستم؟؟ دیگه خجالت میکشیدم حتی به خودم نگاه کنم و از توی ایینه به برق تو چشمام گه پر از غرور و تکبر بود زل بزنم تصمیم گرفتم عوض بشم بشم یه ادم دیگه اما می ترسیدم میتر سیدم شاید تحمل نگاه ها و طعنه ها رو نداشته باشم اما نه منم یکی مثل اونام. اون هایی که روزشون رو با تیکه ها و زبون نیشدار افرادی مثل من شروع میکردن پس منم باید بکشم باید عوض بشم باید برای شادی دل امام زمانم و حضرت زهرا (سلام الله علیها )عوض بشم دیگه دوس ندارم مایع سر افکندگی پدرم بشم دیگه نمیخوام کلی نگاه پذیرای حضورم و بدرقه راهم بشه از جام بلند شدم نگاهی به دور برم انداختم و به سمت میز توالت رفتم پد نم دار و برداشتم و کشیدم روی صورتم اینقدر محکم که هیچ اثری از اون رنگ و لعاب سابق نمونه به سمت کمد خواهرم رفتم و چادرشو ازش قرض گرفتم و کلی دیگه از وسایلاشو گرفتم مثل گیره و پیکسل رو... با کلی تلاش و تقلا بالاخره جور دراوردم. کیفمو برداشتمو بدون سر و صدا رفتم بیرون دیگه قلبم اروم بودوتند تند به سینم نمی کوبید دیگه قصد فرار و رفتن پیش هزار نفر رو نداشت چه آرامشی داشتم امتحان کنین ضرری نداره! نویسنده: ر. علیزاده کپی فقط با ذکر نویسنده مجاز است —— 👇👇🇯‌🇴‌🇮‌🇳 👇👇 🌺🍃 @mabareshohada 🍃🌺