🔶❇️🔶 ۲۱-کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی‌کرد. ۲۲-هرگز با کسی جدل و منازعه نمی‌کرد. ۲۳-هرگز سخن کسی را قطع نمی‌کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید. ۲۴-پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می‌کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود. ۲۵-چون سخن ناصواب از کسی می‌شنید. نمی‌فرمودـ «چرا فلانی چنین گفت» بلکه می‌فرمود «بعضی مردم را چه می‌شود که چنین می‌گویند؟» ۲۶-با فقرا زیاد نشست و برخاست می‌کرد و با آنان هم غذا می‌شد. ۲۷-دعوت بندگان و غلامان را می‌پذیرفت. ۲۸-هدیه را قبول می‌کرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود. ۲۹-بیش از همه صله رحم به جا می‌آورد. ۳۰-به خویشاوندان خود احسان می‌کرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد. ↶【به ما بپیوندید 】↷ 🍃🌺 @mabareshohada 🌺🍃