#ز_م
(مامان علی آقا ۲ سال و ۱۰ ماهه و فاطمه خانم ۱ سال و ۸ ماهه )
چند روز به محرم🏴 مونده بود…
امسال نه روضهی صبح زودی بود😔
و نه هیئت شبانهای،
(سالهای گذشته یکی از دوستان ایرانی، دههی اول محرم، از ساعت ۷ تا ۹ صبح مجلس روضه خانگی داشت که قبل از شروع ساعت کاری بتونیم یادی از اباعبدالله کرده باشیم.
کل دهه و حتی بعدش هم هیئتهای دوستان افغانی و ایرانی و… فعال بودند و پرشور مراسم داشتند.
حالا در آستانهی محرم بودیم ولی امسال.😔)
جناب همسر فکری کردن و گفتن چطوره چند تا از دوستای نزدیکمون رو دعوت کنیم و زیارت عاشورا بخونیم؟
حالا روز اول محرم بود و ما بودیم و یک عاااااالمه کار😱
تمیز کردن و مرتب کردن خونهای که دو تا فسقلی احساس تکلیف میکنند که هیچ جاش رو سالم و تمیز نذارن کار راحتی نبود.🥴
از همون اول صبح حس کردم خسته و عصبی شدم…😬😖
هرچی جمع میکردم پا به پامون به هم میریختن…
گاهی هم انتظار بیشتری از آقای همسر داشتم…🤷🏻♀️
یه لحظه به خودم اومدم و گفتم مگه مجلس امروز صاحبی جز اباعبدالله داره؟
مگه برای کسی جز آقا کار میکنی؟
اصلا مگه از همه خستهتر بشی اشکالی داره؟
دلم آروم شد🙂
حالم خوب شد😊
آخر شب فکر میکردم مگه غیر از اینه که در تمام طول سال و در تمام لحظهها خدا و امام زمان شاهد و ناظر کارهام هستن؟!🤔
پس چرا باور ندارم و خسته میشم؟
چرا انقدر برام درونی نشده؟!
پ.ن۱: در هلند طبق پروتکلهای کرونا افراد میتونن حداکثر ۶ نفر مهمان بزرگسال داشته باشن (برای کودکان محدودیت ندارن)
پ.ن۲: بقیه روزهای دهه رو برای اینکه بقیه دوستامون هم بتونن بهمون بپیوندند میرفتیم یه گوشهی دنجی از پارک نزدیک خونهمون و زیارت عاشورا میخوندیم😍
پ.ن۳: این تنها سیاهی خونمون بود. تو مملکت غریب پرچم مرتبط تری پیدا نکردیم.😅
#روزنوشت_های_مادری
#مادران_شریف_ایران_زمین
🍀🍀🍀
کانال مادران شریف ایران زمین
@madaran_sharif