#من_دیگر_ما 📛گاهی آزاد نگذاشتن کودک، منجر به بی‌علاقگی او به نیازهای طبیعی‌اش می‌شود. 🔹سوء تغذیه، یکی از مشکلاتی است که تعداد قابل توجّهی از کودکان به آن مبتلا هستند. 🔸یکی از دلایل سوء تغذیه، نداشتن تجربه‌های خوب، سرِ سفره یا میز غذاست. همان طور که پیش از این هم اشاره شد، بچّه‌ها دوست دارند با غذایی که بناست آن را بخورند، بازی کنند. ❌از نگاه کودکان، غذاخوردنی خوب است که با بازی همراه باشد؛ امّا برخی از پدران و مادران ما، نه تنها اجازۀ بازی با غذا را به فرزندان نمی‌دهند، بلکه به شدّت مراقب هستند که حتّی ذرّه‌ای از غذا، روی لباس کودک نریزد. خودشان به او غذا می‌دهند، برای او پیش‌بند می‌گذارند، وقتی هم که کمی غذا روی لباسش ریخت، خیلی زود با حالتی شبیه به عصبانیت، آن را پاک می‌کنند، تا دستش را به سمت غذا می‌برَد، آن را پس می‌زنند و ... . 💯آن منع از بازی و این مراقبت شدید، لذّت غذا خوردن را از کودک می‌گیرد. او ترجیح می‌دهد که غذا نخورد تا این قدر هم امر و نهی و دعوا نشود. ✳️بچّه‌ها، فطرت سالم و دست‌ نخورده‌ای دارند. از همین رو، به امور دینی گرایش دارند؛ امّا نباید گرایش‌های دینی، موجب محدود شدن آزادی کودک شود؛ چرا که در این صورت، این گرایش‌های دینی خواهند بود که در درون کودک، کم‌سو می‌شوند. ✨شاید از همین روست که طبق روایات، تمرین دادن کودک به نماز، باید از هفت سالگی به بعد باشد. برخی از والدین، کودکان خود را پیش از هفت سال، وادار به نماز خواندن می‌کنند و علاوه بر این، اگر آنها در نماز بازیگوشی کنند، تذکّر می‌دهند و حتّی برخوردهای تندی هم با آنها می‌کنند. ⬅️ ادامه دارد ..... 📚منِ دیگرِ ما، کتاب سوم، صفحه ۶۴ #من_دیگر_ما #کتاب_سوم #گزاره‌های_رفتاری @abbasivaladi "مامان باید شاد باشه" @madaranee96