🔹خلاصه اين كه اگر جمعى را دنبال مى كنيم، در نهايتِ اين تجمع تنها به دنبال تخليه‌ى عاطفى خودمان نباشيم و اينكه دلى تصفيه پيدا كند و فقط اشكى بريزيم و سوزى داشته باشيم. گرچه اين اشک‌ها را خدا برمى‌دارد و إن‌شاالله كه همه‌ى روزها و شب‌ها و لحظه‌هاى ما را پر مى‌كند و همراه ما باشد، ولى اين كفايت نمی‌کند؛ که آنچه مهم است، اين است كه يک تعلّقى به ولى در ما بيايد و ما را به آنها پيوند دهد؛ تا او را انتخاب كنيم و مقدم بداريم. تا او بین حب و بغض ما و رضا و سخط ما و خوشى و ناخوشى ما حائل باشد. تا رضايت او، رضايت ما و خواسته‌ى او، خواسته‌ی ما باشد. نه اينكه خودمان بين خود و ولىّ مان حائل باشيم كه در اين هنگام از آنها دور مى‌شويم. 🔸در تاريخ آورده‌اند: حضرت حتى از يک جوان يهودى هم نمى‌گذرد و او را در مجمع يهوديان باقى نمى‌گذارد و جنازه‌اش را هم بر مى‌دارد. اين رسول‌(ص) است كه به ما مى‌آموزد چطور بايد از شيطان كَنْد و از آتش جدا ساخت و به بهشت پيوند داد. و اين هم خواسته‌ى اوست نسبت به حرص و محبت به انسان‌ها و سرمايه‌گذارى بر روى آنها. سوال این است که چه حرصی باید در آدمی شکل بگیرد و چگونه سرمایه‌گذاری کنیم تا این خواسته و هدف محقق شود؟ در خيلى از موارد تنها با حرف زدن نمى‌توان انسان‌ها را هدايت كرد. تمامى مباحث الغدير را براي‌شان بگويى باز هم هزار اعتراض و اشكال مطرح است. ولى در برخورد و معاشرت و داد و ستدهاى توست كه دل آنها نرم مى‌شود و زيبايى‌ها را مى‌بينند و محبت اولياى خدا را مى‌چشند كه: «كُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ بِغَيرِ اَلْسِنَتِکم». اين حرص است. حرص بر دل‌هايى كه بايد از محبّت سرشار شوند يا لااقل معرفت و آگاهى پيدا كنند، كه اگر هم نيامدند با بصيرت و معرفت نيامده باشند. (سلام‌الله‌علیها) *"مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary) | [روبیکا](https://rubika.ir/madare_madari)*