‌ سلام برشما که نوروز امسالمان به برکت نام زیبایتان روشنی گرفته‌است ‌ ای باب رحمت و اجابت! چگونه می‌‏شود در عین درماندگی از یاد شما غافل شد؟ مولاجان! ‌چگونه می‌‏توان بر شکیبایی بی‌نظیرت کنج زندان‌ها و زخم‏‌های غریبانه‌‏ات سکوت کرد؟ چه نامرد مردمانی بودند، آنان که شمع وجودت را خاموش می‌‏خواستند! والله که وجود آسمانی‌ات مزاحم پلیدی‌هایشان بود که شأنت را نشناختند... زندان تنگ و تاریک شکنجه و آزار و توهین، پاداش کرامت و صبر خاندان رسول (ص) نبود... مولا جان! اکنون در آستانه سالی نو، شیعیانتان به زندان گرفتاری و بیماری اسیر هستند، چشم‌امیدی جز کرم خاندان شما نداشته و نداریم و دلمان روشن است به سالی که با یاد باب‌الحوائج آغاز می‌شود...... ‌