رفتند در این راه پدر ها و پسر ها
افتاد در این راه‌چه تن ها و چه‌سر ها!
رفتند و نماندند ، و ماییم که خوردیم
در ماتم این شیر دلان خون جگر ها
بسیار غریبانه و سخت است قبولِ
اینجور سفر کردن و اینگونه سفر ها
در راه‌ِ ولایت چه غمی هست ز مردن
چون‌پر شده‌این‌راه‌از این‌دست‌خطر ها
ما ریشه‌ی خود را به تن‌ِخاک دواندیم
پس‌‌واهمه‌ای نیست از این‌زخمِ تبر ها