نسیب و تشبیب به نوعی سنت ادبی است در قصیده. نیز اطلال و دمن در شعر جاهلی و مخضرم و عباسی تا منوچهری در ادبیات ما. نسیب به نوعی وصف معشوق است که در ابیات ابتدائی قصیده ست و در سیر تطور قصیده ولایی، نسیب غزلی جای خودش را به نسیب نبوی داده که از متدها و اصول رایج مدح در قصیده تبعیت نمی کند. این حقیر در باب اطلال و دمن ولایی مقاله ای نوشتم که بناست در کتاب «ارباب قصائد» گنجانده شود. در مورد کتاب هم عرض کنم هنوز چندماهی زمان می خواهد که تحقیق سه ساله خودم را عرضه کنم اما به نوعی آن را باز تعریفی سید حمیری می دانم و مجموعه یادداشت هایی بر شعر سید که باعث شگفتی خواهد شد.