#تدبّر_فقیهانه ❖ آیة الله العظمی شبیری زنجانی: ● مرحوم آقای خویی بنا بر مبنای خود مرسلات ابن ابی عمیر و بزنطی و صفوان را معتبر نمی‌‌داند. ایشان می‌‌گوید: مرحوم شیخ طوسی که در عُدّه ادعا نموده که این راویان «لا یروون و لا یرسلون الّا عن ثقة»، در تهذیب از این مطلب عدول نموده است و در روایتی که بعضی از این‌ها در سند وجود دارند، اشکال نموده است. ● این فرمایش ایشان به نظر خیلی غریب می‌‌آید. تهذیب از اوّلین کتاب‌‌های شیخ طوسی است و قبل از عُدّة نگاشته شده است. تألیف تهذیب در زمان مرحوم شیخ مفید (وفات ۴۱۳ ق) شروع شده است و شیخ تا اوایل صلاة را در زمان مرحوم شیخ مفید نگاشته است، به خاطر این که شیخ طوسی در اوایل تهذیب از شیخ مفید با تعبیر «الشیخ ایّده الله» یاد می کند، این‌گونه تعبیر که در نزدیک به ۶۰۰ مورد در تهذیب به کار رفته تا اوائل جلد دوم (ص ۳) ادامه یافته و پس از آن از شیخ مفید با عبارت «الشیخ رحمه الله» یا «الشیخ رحمه الله تعالی» یاد شده است. (اوّلین مورد آن در ج۲، ص۱۲). از این تعابیر استفاده میشود که شیخ طوسی تهذیب را در حیات شیخ مفید آغاز کرده و پس از وفات وی به پایان رسانده است. ولی تألیف عدّه را در زمان مرحوم سید مرتضی (وفات ۴۳۶ ق) شروع و پس از وفات وی به اتمام رسانده است. 📚 کتاب الصوم؛ ج۱؛ ص ۱۵۷ @madras_emb