🔰قسمت سی و چهارم🔰 ... اما اين كه گفتند: 🌀 تمدن غرب براى غربی ها، هم سعادت مجتمع را آورد، و هم سعادت افراد را، به اين معنا كه تك تك افراد را از رذائلى كه خوشايند مجتمع نيست مهذب و پاك كرد.🌀 گفتارى است نادرست و در آن مغالطه و خلط شده است.❌ به اين معنا كه گمان كرده‏ اند: ✔️ پيشرفت يك جامعه در علم و صنعت ✔️ و ترقی اش در استفاده از منابع طبيعى عالم ✔️ و همچنين تفوق و برترى‏ طلبی اش بر ساير جوامع، سعادت آن جامعه است. (هر چند كه منابع طبيعى نامبرده، حق ملل ضعيف باشد، و ملت مترقى آن را از ضعيف غصب كرده باشند، و براى غصب كردنش سلب آزادى و استقلال از او نموده باشند). 🔶 مكرر بیان شد که اسلام چنين پيشرفتى را سعادت نمی داند. (چون اين پيشرفت مايه فلاكت و مظلوميت و بدبختى ساير جوامع است، و حتى براى خود ملت پيشرفته هم سعادت نيست.) 🔷 بحث عقلى و برهانى نيز نظريه اسلام را در اين زمينه تاييد می كند: 🔸چرا كه سعادت آدمى تنها به بهتر و بيشتر خوردن و ساير لذائذ مادى نيست، 🔸 بلكه امرى است مؤلف از سعادت روح و سعادت جسم و يا به عبارت ديگر سعادتش در آن است كه از يك سو از نعمت‏ هاى مادى برخوردار شود و از سوى ديگر جانش با فضائل اخلاقى و معارف حقه الهيه آراسته گردد، ✅ در اين صورت است كه سعادت دنيا و آخرتش ضمانت می شود. 🔸 و اما ؛ فرو رفتن در لذائذ مادى، و به كلى رها كردن سعادت روح، چيزى جز بدبختى نمی تواند باشد. https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e5