✨اساس عرفان كه شهود واقع و كشف حقيقت است هم از سير و سلوك در درجات هستي نشأت مي‌گيرد و هم راهيان كوي وصال را مي‌نگرد و هم مسير سفرهاي گوناگون را مشاهده مي‌نمايد. ✅ بسياري از ره آوردهاي عرفان را برهان تأييد مي‌كند، چنانكه عصاره هر دو را قرآن كه هماهنگ با برهان متين و عرفان راستين است روا و سزا مي‌داند. آنچه عارف مي‌نگرد اين است كه تمام اشياء هر لحظه تازه مي‌شوند و در اين تجدّد امتيازي بين ثابت و سيّال، مجرد و مادي نيست، و هدف همه سالكان ديدار خداست، چنانكه سير همه كاروانيان نيز تجلي هاي گوناگون حق است. ✅ تفاوت راهيان در انتخاب تجلي خاص و نيل به اسم مخصوصي است كه هر كدام مظهر ويژه آن شدند. گروهي با اسماء جمال و لطف و مهر اُنس دارند و برخي با اسماء جلال و قهر خو گرفته اند. لذا حشر جماليان با بهشت و حشر جلاليان با دوزخ، و سرانجام، هر كدام نام خاصي از اسماي الهي را ديدار نموده و در تحت ولايت آن نام به سر مي برند. https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab