🔰 بهجت و سعادت ▪️قسمت اول: معنای سعادت در عرف و قرآن 🔹لفظِ سعادت که در زبان عرفی است، در زبان شرعی منعکس شده و در زبان فلسفی نیز آمده، معنایی دارد. 🔻برای فهم معنای سعادت به قرآن رجوع می‌کنیم. قرآن کریم در آیه ۱۰۵ سوره هود تعبیری دارد: 🔅 "فمنهم شقی و سعید"؛ عدّه‌ای از آن‌ها شقاوت دارند و عدّه‌ای سعادت دارند. 🔸عدّه‌ای سعید می‌شوند و سعادت دارند. 🔸عدّه‌ای شقیّ می‌شوند و شقاوت دارند. 🔅 "الَّذينَ شَقُوا فَفِي النَّارِ"؛ کسانی که شقاوت دارند، در آتش قرار می‌گیرند. 🔅 "و امّا الذین سُعِدوا ففی الجنّة"؛ و آن‌هایی که سعادتمند شدند، در بهشت هستند. ⬅️ سعادتمند شد یعنی سعید شد. ✅ امّا سعادت را از ناحیه خدا گرفت؛ همان طور که مشخص شد لفظ "سعید" و "شقی" و "سعادت" در خود قرآن آمده و مباحثی را پیرامون سعادت پیش آورده است؛ 🔻 در زبان عرفی هم از سعادت سخن می‌گوییم: ☑️ "خوشا به حالش که سعادتمند است." ☑️ "سعادت دنیا و آخرت نصیب شما باشد." و مواردی که از عنوان سعادت استفاده می‌کنیم. ❓ سعادت به چه معنا است؟ 🔁 از همین کریمه به سرعت می شود فهمید سعادت در برابر شقاوت است. ما در فارسی "سعادت" را به" نیک‌بختی"، "خوش‌بختی" معنا می‌کنیم. و می‌خواهیم بگوییم که 🔽 ⬅️ حال خوشی دارد؛ ⬅️ وضع خوشی دارد؛ ⬅️ نیک‌بخت و خوش‌بخت شده است. 🗂 جلسه اول https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab