🔰 بهجت و سعادت ▪️قسمت چهارم: لذت بدنی و عقلی 🖌 یادداشت اول 🔹وهم و برداشت بعضی ها این است: هر چه لذّت هست، فقط لذّت حسی است و لا غیر؛ ☑️ مثلاً انسان غذا را می‌خورد چقدر کیف می‌کنیم؟ بعضی اوقات ما در این ساحت مادّی، امکاناتی داریم که خیلی احساس لذّت می‌کنیم. ✅به این لذّت حسّی می‌گویند. ❗️لفظ "کِیف" را به کار می برم به دلیل اینکه الان در زبان عرف عموم، لفظ "کِیف" خیلی واضح تر از لذّت است. بوعلی به آن عنوان لذّت حسی داد. لذت حسی ⬅️ یعنی آنکه در سطح حس و به وسیلۀ لمسمان، چشممان و .... داریم. ✅به این ها لذت مادی، بدنی و حسی می گویند. بعضی‌ها برداشت می‌کنند که لذّتِ قوی که آدم واقعاً کیف می‌کند همین لذّات حسی است؛ ❌ لذت های دیگر، لذّت قوی نیستند؛ خیلی ضعیف است؛ اصلاً نباید حسابش کرد؛ ولو از غیرِ حسّی، یک کیف مختصر ایجاد شد، این چیز ضعیفی است؛ و لذّت حسی، لذت چیره و غالب است ⬅️ یعنی هر وقت دائر بین این لذّت حسی و لذّت غیر حسی بود، آدم می گوید من، دنبال این لذت غیرحسی نمی گردم، اصلاً به درد نمی خورد! ◀️لذّت های خیالی ◀️لذّت های وهمی ⬅️و چیزهای دیگر هم داریم ولی آن لذّت ها هیچ کدام به پای این لذّت های حسی نمی رسد. ❗️تقریباً یک منطق خاکیِ در او وجود دارد. ⚠️ نکته:خیلی ها به لحاظ واقعیّتِ وجودی، چیزهایی (لذت‌های بالاتری) را یافته اند، ولی بعضی موقع در اندیشه هایشان همین لذت‌های حسی می‌گذرد. برخی هم هستند که فقط با همین منطق زندگی می کنند! 🗂 جلسه چهارم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab