🔰 بهجت و سعادت ▪️قسمت چهارم: لذت بدنی و عقلی 🖌یادداشت سیزدهم 🔹مومن هرچه طهارتش بیشتر شود ⬅️ خوابش شفّاف تر، لطیف تر، زیباتر و لذیذتر می شود. نوعاً مومن همراه آن خواب خیالی ای که دارد، یک دسته کشف ها و لذّت های معنوی هم در ان اشباع شده است. ⬅️ لذّت های صوری می بیند ولی [در] دلش لذّت های معنوی هم می بیند. ✅به خاطر تجرّد بیشتر است. هرچه تجرّد بیشتر باشد ⬅️ آدم بهتر می فهمد. ❌ما هنوز به ساحت عقل نرسیدیم. انسان به ساحت عقل برسد، تازه می فهمد لذّتش چیست. ما می گوییم عقل، اما این کلیّاتی که ما داریم و فعلاً می فهمیم، خود صدرا هم توضیح می دهد، اینها، خیال منتشر است. ✅ولی اگر آن [لذّت عقلی] بیاید خیلی لذّت بخش است. ❓وقتی درس می خوانید احساس نشاط نمی کنید؟ ❓احساس نمی کنید سرزنده شدید؟ ❓یک جور دیگر شدید؟ (یعنی کسی که واقعاً می آید و خوب می خواند. یک وقت به تکلّف است. آنها را من نمی گویم. آنها خودش زحمت هایی دارد.) 🔸ولی درس آدم می خواند، مطلب می شنود، چشم و گوشش چقدر لذّت می برد. چقدر سرحال می شود؛ اصلاً احساس می کند از این روزمرگی و کسالت ها و... دارد درمی آ ید. ✅خب این خاصیّت علم است ⬅️ برای خودش لذّت دارد. و کسانی که اهلش شدند بیشتر می توانند آهسته آهسته این را درک کنند. #استاد_یزدان_پناه #شرح_نمط_هشتم_اشارات 🗂 جلسه ششم https://eitaa.com/joinchat/1103298577C35a67e59ab